شهرآرزوها

تردید نداشته باش

روزی پروانه خواهیم شد

بگذار روزگار هرچه میخواهد پیله کند...

اینجا باغشهرِ زیبای خراسان جنوبی است

نگیـن و دروازۀ تمــدّن کهن قاینات

خضـــــــری دشتِ بیــــاض(قطب کشاورزیِ صنعتی در پیشانی خراسان جنوبی)

جمعیّت شهـــــــر ؛ 9638 نفــــــــــر

قدمهایت را مهربان بردار

شاید قدمهایت رد پای خضر را دنبال کنند

سکوتی به وسعتِ پرواز حکمفرماست

پرواز برای رسیدن به آرزو

نیاز به پرزدن نیست،پلکهایت را آهسته روی هم بگذار و نیاز را زمزمه کن

دلت را به آستانۀ عشق نزدیکتر می کند...

همیشه بدونِ چتر،زیرِ بارونات قدم زدم . . .

سلام شهر آرزوهای من

میدونم این روزا یک کنج دنج با خودت خلوت کردی و نجوا می کنی !

تو خیلی مهربون و ساده دلی ؛

ساده تر از من ؛ ساده تر از بوی گندمزارها ؛ ساده تر از پرواز گنجشکها

از کودکی به دوست داشتنت عادت کرده ام و این روزها عادتم از مرز عاشقی گذشته و گرفتار شده ؛

پرنده نیستم ولی با پرواز در آسمونِ خیالت زندگی کرده ام

مستقل و آزاده بودم و هیچ توری منو به دام نینداخت مگر  " عاشقانه های تو "   . . .

و اکنون، "زمانِ ترک" فرا رسیده است ؛

همیشه بدونِ چتر،زیرِ بارونات قدم زدم و حال دلم بارونی . . .

این روزا چشمام خیسِ دلتنگیات شده و دنیای آرزوهام ابری تر از همیشه ؛

همیشه دلیلِ شادیم بودی ؛ و شنیدنِ نام خضری دشت بیاض ، شنیدنِ زیباترین ترانه ی زندگیم شده بود .

در تمامِ لحظه هام به عاشقانه های تو فکر می کردم ؛ چه در دوری از تو و چه در نزدیکیت ؛

خضری،شهر آرزوهای من ؛ امیدوارم یه روز توی سررسیدِ قلبم ، جلوی آرزوهای خسته،تیکِ ارتقاء بخوره و تو باشی و

لبخندهای قشنگت  . . .

به امید اون روز

خضری دشت بیاض،ویترینِ زیبایی های خراسان جنوبی

خضری دشت بیاض،شهری در قلبِ خاطرات

دل انگیزترین و باشکوه ترین طبیعتِ شهر آرزوها، در این روزها

خدایا شکرت

بابت برف و بارونای زمستون امسال که هنوزم ادامه داره . . .

شهر ییلاقی خضری دشت بیاض داره دوباره پوستینِ آراسته به سبزی و خرّمی رو مثل سالهای دهۀ هفتاد به خودش می کشه ؛

ییلاقِ دوست داشتنیِ خراسان جنوبی،دوست داشتنی تر و زیباتر میشه ؛

رهگذران و مسافران وقتی به قامت سبز و خوش عطر شهر آرزوها خیره میشن،به موازاتِ طبیعت قشنگش،پاک ترین هوا رو نفس می کشن و

لذّت میبرن . . .

و نگینِ اینهمه طراوت و زیبایی، در دهۀ فجرِ خضری دشت بیاض رقم خورد  - - - - - -

رحمت خداوند و همّت مسئولینِ شهر ؛

خدایا شکرت

 

 

برای گوهرِ تابانِ این انقلاب،رنج دوران برده ایم ؛

برای اقیانوس شدن،باید از فکر برکه ها گذشت . . .

اندیشه ها را بالا برد و در انتهای یک کوچه بن بست،به فکر ساختن پلی از جنس امید و آرزو بود ؛

برای رسیدن به رؤیاهای شهر آرزوها،باید بالهای دانش و انگیزه رو تقویت کرد ؛

ضمن عرض تبریک به مهندس امین عصمتی که سکان هدایت شهرداری خضری دشت بیاض رو در دست گرفته،برای ایشون و

شهر آرزوها،بهترین ها رو از درگاه خداوند متعال مسئلت داریم .

چقدر بعضی " نگاه ها " قشنگن ؛

در حاشیۀ جادّۀ منتهی به اردوگاه شهید کاوه خضری دشت بیاض، پرنده های زیادی به انتظار غذا جمع شده بودن که

تعدادشون در این مسیر قابل توجّه بود . . .

چغوک ، جالگ ، کلیژدک و حتی شانه به سر در این میان دیده می شد ؛

خدا رو شکر که گروهی از همشهریانِ مؤمن و طبیعت دوست،در این مسیر دانه های ارزن و گندم پاشیده  و

صحنه های قشنگی رو خلق کرده بودن "

از آفریدگار بابت آفرینشِ بنده هایی که همیشه زیبایی های زندگی رو میبینن، ممنونم *

و البته از نگاهِ قشنگ همۀ این همشهریان بویژه آقارضا فیروزیان و دوستانشون سپاسگزارم .

موفقیّت یک نقطه نیست ، بلکه جریانی پیوسته است ؛

 انتصاب مهندس حسین اسماعیلی بعنوان سکاندارِ شهرداری سرایان و

سپردن قطارِ شهرداری خضری دشت بیاض به مهندس امین عصمتی بار دیگه پتانسیل و

ظرفیتِ بالایِ سیاسی و اجرایی شهر آرزوها رو به منصۀ ظهور گذاشت . . .

ضمنِ آرزوی توفیق و تندرستی برای این دو بزرگوار ، آرامشی الهی و احساسی با شکوه رو براشون آرزومندیم ؛

افتخارآفرینانِ شهر آرزوها،هیچگاه از ذهن و قلب ما فاصله نخواهند گرفت . . .

لبخند پرنده ها در سکوتِ سردِ این روزهای خضری دشت بیاض

"خدایا شکرت" بابتِ هرآنچه که به ما می بخشی

 

 

در ارتقاء و زیبایی شهر آرزوها ، همه شریک باشیم .

زندگی سرشار از هماهنگی های ناخواسته است . . .

خضری دشت بیاض

شهر آرزوهای من

تو تنها میراثی هستی که نه میتوان تو را خرج کرد ، نه هدیه داد و نه فروخت . . .

تو به آسونی به دست نیومده ای که به آسونی هزینه بشی

تو شایستۀ ستایشی و باید از

بانیان همۀ زیبائیهایت قدردانی نمود و اونا رو به ویترینِ دوست داشتنی های شهر اضافه کرد ؛

خوشا بحالِ عزیزانی که به تو لطف کردن،مهربونی نشون دادن ، خدمتِ شایسته ارزونی داشتن و برای تو مبارزه کردن ؛

وقتی قراره برای وطن مبارزه کنیم میشه در هر سنگری اینو ثابت کرد و برای وطن ، فداکاری رو به نوعی دیگه ای نشون داد .

خضری دشت بیاض،ای خاکِ تاریخ سازِ من، انتصاب فرزند شایستۀ تو رو بعنوان شهردار سرایان به فال نیک می گیریم و

به تو تبریک عرض می کنیم .

ان شاالله که مهندس اسماعیلی همچون گذشته شایستگی های مردانِ بزرگ شهر آرزوها رو به نمایش بذاره و برگ زرّینِ دیگه ای رو از

آلبوم افتخارات شهر آرزوها  ورق بزنه . . .

دوستتداریم مهندس جان ؛ چون برای شهرمون مایۀ افتخار بوده ای همیشه ؛

همیشه باید در مقابلِ تغییرات تعظیم کنیم چون زندگی سرشار از هماهنگی های ناخواسته است ؛

همیشه جای یک سردار خالیست . . .

قدردانِ محیطِ پیرامون خودمان باشیم " شهر آرزوها "

واقعا دیگه تحمّلِ شنیدنِ حرفای تکراری رو نداریم .

تقریبا همۀ مسئولینی که در دهۀ گذشته از خضری دشت بیاض دیدن کردن بویژه بچّه های تقسیمات کشوری،

ما رو شایستۀ ارتقاء دونستن . . .

و البته اگه مسئولینِ ادوارِ سیاسیِ شهرستان قاینات هم همچون مسئولینِ بیرجند با همسایه هاشون رفتار صادقانه ای داشتن،

ما هم تا حالا ارتقاء پیدا کرده بودیم . . .

ان شاالله که در دولت آقای رئیسی و نمایندگی دکتر اسحاقی، خواستِ بحقِّ اهالی بخش نیمبلوک و شهر خضری دشت بیاض

تحقق پیدا کنه و ما از خستگیِ سالها انتظار رهایی پیدا کنیم /.

- موقعیّتِ استراتژیک خضری دشت بیاض

- پتانسیل اقتصادی در بخش های مختلف بویژه بخش کشاورزی

- فرهیختگان،شاعران و  ...

- زیرساخت های اداری

- سابقۀ 40 سال شهرداری و . . .

هر کدوم به تنهایی میتونه نشون دهندۀ شاخصه های روشنِ ما برای ارتقاء باشه .

از جناب دکتر اسحاقی و دکتر محمدی استدعا داریم که با نگاهی منطقی و خداپسندانه هر چه سریعتر گرۀ 20 سالۀ ما رو باز کنن .

در گفتن حرفِ حقّ تردید نداشته باشیم ؛

دلهایی که مملو از محبّتِ فاطمه(س) شد .

مسجد امام حسین(ع)خضری

و شب های هایی که معنوی تر از همیشه ورق می خورد

مهمانان،روایتگران،مدّاحی،روضه خوانی

و بچّه هایی که تا نیمه های شب وقتِ خودشون رو وقف اهل بیت کردن ؛

خلوصِ حجه الاسلام محمّدی(امام جمعه محترم شهر خضری دشت بیاض) و

تعهّدِ حجه الاسلام موسوی(امام جماعت محبوب مسجد امام حسین(ع) ) . . .

فضاسازی هایی با عطر و بوی فاطمیّه و همّت فرزندان دوست داشتنی شهرآرزوها ؛

مساعدتهای خیّرینِ عزیزِ شهر و حضور گرم اهالی . . .

و مهمتر از همۀ اینها ؛ نگاهِ مادرانۀ حضرت فاطمه(س) به محافلِ بی ریای این شب ها و

اشک هایی به رنگِ مصیبتِ مهربان ترین مادر ؛

این مجالس،معجزۀ زیباترین آرزوهای شهر خواهد بود .

فقط کسی طعم دلتنگی را می فهمد که طعم وابستگی را چشیده باشد .

دکتر رئیسی آمد و رفت . . .

دکتر اسحاقی می آید و می رود ؛

امّا دکتری که آرزوی 20سالۀ ما را درمان کند هنوز نیامده .

چهل سالِ پیش تبدیل به شهر شدیم

خیلی از مراکزِ شهرستان ها بعد از ما شهر شدن و حالا دارن برای ما خوش رقصی می کنن ؛

واقعا دیگه نه حوصلۀ حرف زدن مونده و نه حوصلۀ با جمع قدم زدن !

" تنهایی " ، بهترین چارۀ همۀ دردهاییه که به ما تحمیل شد ؛ 

حقّ این قشر نبود

قشری که نون حلالشون رو توی سرمای جلگه ها گرم میکنن و هیچ ادّعایی ندارن ؛

مردمانی که خیلی ساده حرف میزنن ، ساده تر از سلام ؛

دلم برای پدربزرگ های شهر می سوزد ؛ خیلیاشون آرزو به دل موندن و رفتن ؛ ولی خوب میفهمیدن !

گوسفندها ؛ جلگه ، آبداری ، هیئت ، مسجد و سایۀ دیوارها . . . همۀ داشته های پدربزرگم بود ؛

از برف ها هم که خبری نیست ، شاید می توانستم با آدم برفی ها راحت تر دردِ دل کنم ؛

تصاویرِ آرزوها از ذهنم میگذرد و من هنوز شکیبایی خودم را با قلم خلوت می کنم .

و شهر آرزوهایم را بی هیچ بهانه ای دوست دارم

به امید روزیکه ، آرزو را با زیباترین لبخندها ملاقات کنیم .

فاطمیّه،کوچه و چادر خاکی . . .

یادی از بزرگانِ شهر آرزوها

مهندس محمّدحسین جهانبخش(استاندارِ معزّز) و مهندس علی باقری(شهردارِ محبوب خضری دشت بیاض)

دو مردِ بزرگِ شهر آرزوها

که سالهای زیادی از عمرشون رو وقفِ خضری دشت بیاض کردن . . .

بدونِ هیچگونه چشمداشتی و هیچگونه توقّعی  ؛

روز و روزگارتون ، لبریز از نگاهِ مهربانِ خداوند .

چه حسی هست در قلبم،شبیه کوچۀ برفی،پُر از احساس آرامش

خضری دشت بیاض،شهر آرزوهایم

چین و چروک های صورتت رو که دنبال می کنم،باز هم به زمستونایی میرسم که سرمایِ آرزوها سخت آزارش داده . . .

دوست دارم توی چلّۀ زمستون هر چی که هوس داری برات مهیّا کنم ولی ازم نخواهی که دوستت نداشته باشم،هرگز نخواهی !

 در این زمستون ، حسابی بخواب ولی در یک بهارِ متفاوت تر از گذشته، از خواب بلند شو ؛

خیلی وقته که احساسم یخ زده و آرزوهام قندیل بسته ؛ ولی هیچ وقت دوست ندارم که امیدم زیرِ یک بهمنِ سرد و سوزان دفن بشه ؛

امیدوارم یه روزی شالِ آرزوها رو دور گردنت بندازم،شالی که سالها برای بافتنش زحمت کشیدم و خونِ دل خوردم ؛

همین آرزوهای قشنگته که هنوز نفسم رو گرم نگه داشته .

شاید یه روزی بتونم بدونِ هیچ دلهره ای توی خیابونایی که سالهاست از دردِ بی انصافی ها فلج شدن قدم بزنم و

شاهدِ شکفتن شکوفه های رنگارنگت باشم در پسِ زمستونای سرد و یخ زده ؛

تبسّمی به یادِ روزهای خوش زندگی ؛

مهدکودکِ سابقِ خضری

یادش بخیر . . .

اون عدس پلوهای خوشمزۀ خانم عبّاسی(همراه با نیمرو) ؛

سرسره های دوست داشتنی ؛

چقدر با ذوق و شوق میرفتیم . . .

چقدر زمان زود میگذره و ما هنوز از شناختِ خود غافلیم ؛

پنجرۀ شهرآرزوها رو به روی پاییز باز کنیم . . .

آبانِ خضری دشت بیاض هم تموم شد و زیبایی های رنگ رنگِ درختاش چندین برابر . . .

درختاش دارن رنگ عوض میکنن و لباسی میپوشن به رنگ خورشید ؛

به راستی که چه فصل زیبایی . . .

فصل انار،زعفرون،عناب و فصل بارون

نم نمِ باروناش،عطرِ عاشقی رو برای شهرآرزوها رقم میزنه ؛ مثلِ زنجیرۀ برگها بر دلِ درختان ؛

صبحِ زودش گاهی مه می گیره و میشه پنجره ها رو باز کرد و نسیمِ دل انگیزِش رو استشمام کرد ؛

شهر آرزوهای من ، چقدر پاییزت قشنگ و دوست داشتنیه ؛ دوست دارم هوای تو رو هر صبحگاه بغل کنم و به آغوش بکشم  . . .

همیشه عابرِ پیادۀ کوچه های خوش چهرۀ تو هستم و تو رو مرور می کنم از شروعِ یک عاشقانۀ خاص ؛

از وقتی دوست داشتنت رو توی رگهام حس کردم،جورِ دیگه ای زنده موندم و جورِ دیگه ای به جمالت چشم دوختم  ؛

توی این پاییزِ خوش رنگ ، رگبارِ آرزوهای قشنگ رو برات آرزومندم ؛ شهر آرزوهای من

همیشه عشق ورزیدیم و اعتماد کردیم . . .

عطرِ زعفران،بوی باران و دیگر هیچ . . .

مرجع همۀ آرزوهای ما تویی ای " خداوند عزیز "

احساس های پوچ را مچاله می کنیم و منتظرِ شکوفه های اجابت می مانیم .

خوشبختی،همیشه داشتنِ چیزی نیست ؛ گاهی لذّتِ نداشته هاست " رهایی "

برای من همۀ همشهریان "دوست داشتنی" هستن ؛ چون داریم توی یه خطّۀ مقدّس و نورانی زندگی می کنیم ؛

هر قدمی که با یه هدف خداپسند و متعالی،در راهِ تغییر و اعتلای شهر آرزوها برداشته می شه ، قابل ستایشه ؛

نباید خودمون و شهروندانمون رو محدود کنیم به خواسته هایی که سهمِ شهر ازین خواسته ها نامشخصّه ؛

زمان،مکان و همۀ داشته های ما " فقط وفقط " لطف وعنایت خداوند بوده و بس ؛

ما برای هیچ خواسته ای نمیتونیم ، مقدار و حدود مشخص کنیم . چون ما فقط یک ابزاریم در امتداد خواستِ خداوند !

امیدوارم همۀ عزیزانی که برای روشن موندنِ چراغِ آرزوهای شهر،مثبت اندیشی و خوش بینی رو به ما هدیه میکنن ،همیشه در

بهترین شرایط روحی و معنوی باشن که نگاهشون راحت تر در دفترِ ابدیِ خداوند ثبت بشه ؛

گاهی باید مراقب و مواظبِ ویترینِ شعورِ خودمون باشیم " زبان" . . . تا افکار و وجودمون خریدارهای بیشتری داشته باشن ؛

همۀ ما قضاوت خواهیم شد ؛ افکار دیگران،مشکلِ ما نیست . . . پشتِ سرِ همۀ ما حرف می زنن !

وظیفۀ ما ، مهربونی،تعهّد و عشق ورزیدنه ؛ باید همیشه درخشید .

لازمه که هر روز با خداوند قدم برداریم ، برای آرامش و آسایش .

خضری دشت بیاض،سالهاست که می درخشه و ما باید سهمی از ازین درخشش رو برای خودمون ثبت کنیم بدون غرور و تکبّر ؛

 

آرام باش و ادامه بده ؛

سلام بر شهرِ آرزوهایم، شهرِ زیبایی های لطیف . . .

شهرِ انسان های باقیمت ؛

سلام بر خضری دشت بیاض،شهری که برای "عاشق شدن"نه منتظرِ بارون میمونه و نه بابونه ؛

شهر من ، تو همیشه در انتهای خارها،به غنچه هایی می رسی که قلبت رو روشن تر از گذشته می کنن .

همیشه یکنواخت و مهربونی،مثل یه رودخونه "با وقار، مداوم و خویشتن دار"

خیلی ها به تو حسودی میکنن،

امّا تو پلّه به پلّه قویتر میشی و عطر خداوند رو بیشتر از گذشته احساس می کنی .

دوست دارم بهت زنگ بزنم و یک دلِ سیر،قربونت برم . . .

مراقبت هستم که آرامشت بهم نریزه ؛

شهر دوست داشتنی من " خضری دشت بیاض "

ما قدرتی بنام "عشق الهی" داریم که رؤیاهای ما را عملی خواهد ساخت .

وقتی قلب های خضری دشت بیاض،با هم تیر می کشند "به یک جهت ". . .

  

همیشه زیباترین اتّفاقاتِ شهر آرزوها،زمانی حادث میشه که شاهدِ کمی ناهنجاری و نا امیدی هستیم ؛

شهرِ آرزوها،یک شعار نبود ؛ یک احساسِ نشأت گرفته از شعور بود ؛

پیشانیِ خراسان جنوبی شدن ،اتفّاقی نبود ؛

همۀ خواسته های یک خطّه،وقتی مردمش یک هدفِ الهی رو دنبال می کنن ،میتونه یک معجزه باشه .

ممنونم از خداوند،بابت همۀ این دیدن ها و دیده شدن ها ؛

برای خداوند، سخت ترینِ امورات و خواسته های ما،کوچکترین هاست ،

پس برای خداوند زیباتر زندگی کنیم ؛

چون اوست که برای زخم های ما،بهترین مرهم ها رو داره .

از اعضای محترم شورای اسلامی شهرِ خضری دشت بیاض ،

از جناب مهندس عصمتی سرپرستِ محترم شهرداری خضری دشت بیاض

و از مهندس اسماعیلی و همۀ عزیزانی که برای اعتلای شهرِ آرزوها با یک نیّتِ الهی قدم بر میدارند،صمیمانه سپاسگزاریم .

 

هر سکوتی یک پایانی دارد . . .

وقتی که به خضری دشت بیاض نزدیک می شم ؛

وقتی به شهرآرزوها نزدیک میشم

دلم خوشه

به چهره ی زیباش،

که در گوشه گوشه ی اون پرنده ها لونه دارن و به آواز خونی مشغولن ؛

وقتی که ،

به جادّه هاش چشم میدوزم،از هر طرف منو به آغوش می کشن .

در هیچ یک از کوچه هاش به بن بست نمی رسم، و به هر کجاش که می نگرم تکرارِ هزاران خاطرۀ قشنگه /.

خضری دشت بیاض،تنها یک شهر با صفا نیست ؛ بلکه معجزۀ آرامشه ، معجزۀ طبیعت . . .

پارک های بی نظیرش که هنوز رقصِ درختاش موسیقی بارون و برف رو زمزمه می کنن ؛

راهی بجز دوست داشتنش پیدا نمی کنم

شهر آرزوها،شایستۀ خضری دشت بیاضه

عطر طراوتش،بوی بارونش ونسیمِ دلنوازش،هوش از سرِ هر رهگذری می بره

فصل تابستونش،شوخی نیست . . . بوی بهشت ؛ هر آدمی رو عاشق می کنه ؛

دوس دارم گِره از تمامِ سبزه هاش باز کنم ؛ برای تمامِ آرزوهای خیس خورده !

 

یک شهر به طراوت یک لبخند بهاری . . .

دیگه ندارم آرزو ، جز آرزوی روی تو

دیگه ندارم آرزو ، جز آرزوی روی تو

دلم می خواد پر بزنم ، فقط در آرزوی تو

دنیایی از آرزوها ، نهفته در نگاهِ توست

مهدی بیا و سر بزن ، که آرزو " پگاهِ توست "

خسته ز آرزو شدم ، تو آرزوی بهتری

خضری رو با خستگیاش ، فقط تویی که میخری

گفته بودم یه روز میاد ، که ارتقاء در میزنه

حالا می فهمم که فقط ، مهدی به باور می زنه

تنهاتر از همیشه ای ، عزیزِ قلبِ فاطمه

تو اوجِ آرامش  من ، عشقی بدون همهمه

خضری رو میسپرم به تو ، میخوام تو رو پیدا کنم

یه جایِ خلوت برم و ، تا دیدنت دعا کنم

منو ببخش که مستدام ، فاصله داشتم ز دلت

دیگه میخوام که قلبمو ، وصل بکنم به منزلت

نوشته هام تموم شده ، حرفی ندارم بزنم

مولای من عزیزمی ، تویی تمومِ وطنم

اینجا شهرِ غریبی نیست . . .

خضری دشت بیاض ،

شهرِ غریبی نیست

هنوز هم شهر آرزوهاست،امّا شاید در خیال ها کمتر مرور می شود،وعدّه ای کمتر برایش نگران می شوند . . .

و البته دلش پُر شده از روزمرگیِ کوچه ها و خیابان هایی که روزگاری نسیم محبّت و مهربانی رو بهتر تجربه می کردند ؛

کجا رفتند،ستاره هایی که همیشه در شبِ تاریکِ شهر می درخشیدند ؟

نکند آرزوها کوچ کرده اند از میانِ دلخوشی های شهر .

آن روزها بیشتر به گوشه کنارِ شهر سر میزدن و بیشتر جویایِ احوالش بودند ؛

کوچه های شهر،به پچ پچ آمده اند،از دلتنگی و نگرانی ؛

شهر در امن و امان است ؛ ولی در خفقان ؛

و غرقِ خاطره هایی که بوی زندگی می دهند . . .

خدایا،شهر بوی باران می دهد هنوز ، و دلم بارانیست "خدایا شکرت"

لبخند خضری دشت بیاض از دریچۀ سرنوشت ؛

یه گوشه از خراسـون،چشمـهٔ آبی جوشید
از یه کنارِ چشمـه،بوتـهٔ سبـزی روئید
بوتـه ها تکـرار شدن،میونشون خــدا بود
سبـزه زارِ چشمه مون،خیلی بی ادّعا بود
لبخندِ چشمـه بیـدار،مثلِ نشاطِ بـارون
بالایِ اون سبـزه زار،روییـده رنگین کمـون
خورشیـدِ اون منطقـه،به رنگِ وانیلی بود
افسـوس که اونجـا همش،از سکنه خالی بود
یه روز هـوایِ چشمـه،زیـادی بارونی شد
بارشِ رگبـار و برق،بـه چشمـه ارزونی شد
چشمه ز عشقِ بارون،داشت به خودش میلرزید
لبهـایِ سردِ بارون،به گونه هاش می بـارید
از میـونِ آسمـون،ابـرا کنـار کشیـدن
اونا نشـونه ای رو،تو دلِ چشمـه دیدن
قلبِ هوا ترک کرد،نـوری به چشمـه تابید
چشمه خروشـان شدو،هزارتا چشمـه جوشید
برکتِ حق لباشـو،کشید روی سبـزه زار
هر جا نگـاه میکردی،سبـزه روییده بسیـار
فرشتـه ها اومدن،آبتنی تـوی چشمه
خوشحالیشون یه جـوری،با عشوه وکرشمه
خواستن که اسم بذارن،برای اون منطقــه
ولی خـدا فرستــاد،پیامی با صاعقـه
فرشتـه ها پیـام رو،رو چشمه جــاری کردن
اسم عزیزِشون رو،بنامِ خضـــری کردن
گذشته امّا خیلی،از اون زمان تا اکنــون
دیگه فرشتـه هامون،نیستن توی آسمـون
تنها ستارهٔ ما،دشتِ بیــاضِمــونه
ستـاره ای که با عشق،کنارمـون می مونه . . .

 

در پناهِ آفتابِ دلخوشی ها . . .

عرض خداقوّت و قدردانی بابت یک خدمت . . .

 فرصت ها همیشه در حال نزدیک شدن به انسان ها هستن

فقط باید کمی تلاش کرد و پشتکار نشون داد

. . . . . . .

دهه فجر و اجرای برنامه های جذاب در سالن ارشاد خضری دشت بیاض

کم کم داشت خاطرۀ اون نمایشنامه های نوستالژیِ دهه شصت و هفتاد از یادمون می رفت،

ولی دایی بلوف با نقش اصلی آقای محمدرضا اکرمی و اجرای هنرمندانۀ سایر بازیگران این مجموعه،

همه اون خاطرات رو برامون تداعی کرد و نشون داد که فرزندان دوست داشتنی شهرآرزوها،

در اجرای برنامه های نمایشی از پتانسیل بسیار خوبی برخوردار هستن . . .

شور ونشاط ،خنده ها و قهقهه های حاضرین در سالن،به نوعی

تشکّر و قدردانی از جناب آقای حسن حسینی و تیمِ بازیگری دایی بلوف و گروه خوانندگی بود .

به نوبۀ خودم از همۀ عزیزانی که زحمت کشیده بودن و برای لحظاتی لبخند رو

بر لبانِ همشهریان نشوندن تشکّر و قدردانی می کنم /.

خداوندا،خضری دشت بیاض رو به لحظه های روشن آینده امیدوار کن . . .

ما مردمانِ ساده و بی غل و غشی هستیم

زرنگی بلد نیستیم

حسود نیستیم

هیچگاه از پشت به کسی خنجر نزده ایم

ما محبّت رو خوب آموخته ایم و لحظه هامونو با مهربانی و عشق تزیین کرده ایم

ما از جنس صداقت هستیم و از طرفِ برخی دوستان،سزاوار این همه نامهربانی نبودیم

خدایا تو بهتر از همۀ ما میدونی که خطۀ خضری دشت بیاض،خطۀ اردات و معنویته . . .

پس ما رو به  لحظه های روشنِ آینده امیدوار کن

نزدیک شدن به فجر انقلاب در گلشنِ معطرِ بهمن

باران می بارد و پنجره های شهرِ آرزو باز شده است(خداجان شکرت)

خضری دشت بیاض و زمستانی پُر خیر و برکت در پیشِ رو "خدایا شکرت"

خضری دشت بیاض،در انتظارِ آرزوهایت همۀ ثانیه ها را خواهم شمرد .

شهر آرزوهای من :

مـــی خـــواســـتـــم...

پــیــش رویـت دنــیــا را بـه زانـو در بـیـاورم

مـــی خـــواســـتـــم...

تـمـام بـاغـچـه هـا را بـرایـت اقـاقـی بـکـارم

مـــی خـــواســـتـــم...

شــب هـایـت سـتـاره بـاران بـاشـد،نه بی ستاره ، بارانی!

مـــی خـــواســـتـــم...

خـوش خـبـر تـریـن قـاصــدک هـا را،بــرایــت بـه بـاد بـسـپـارم

مـــی خـــواســـتـــم...

بـرایـت کـوچـه هـا را گـردگـیـری کـنـم،آیـنـه هـا را چـراغـانـی...!

 

زیر چتر مهربانیت مرا پناه میدهی ؟ بارانی ام امشب …

همچو باران،مهربان و سخاوتمند "حاج حسینِ مهربان مقدّم . . .

خیلی از آدما به سختی احساس خوشبختی می کنن ؛

بجای مثبت اندیشیدن،فقط لحظه هاشونو با افکارِ ضعیف خراب می کنن . . .

ولی در هوای این روزهای شهر آرزوها،یه عدّه ای از آدمای خوش فکر گردِ هم اومدن و

فقط دارن انرژی مثبت جذب می کنن و اونو به سکوتِ پاییزِ شهر هدیه می بخشن ؛

شاید کمتر کسی فکر می کرد که یه روزی در خضری دشت بیاض،ورزش باستانی(زورخانه ای)شکل بگیره و

استقبالی با شکوه و مفرّح رو رقم بزنه ؛

به اتّفاقِ دوستان سری به سالنِ آموزش و پرورش زدیم ؛

جایی که حاج حسینِ مهربان مقدّم و سایرِ ورزش دوستانِ شهر،بر هر چه فعلِ نا امیدی وخستگی بود مُهرِ " باطل شد " زده  و

محیطی رو مهیا کرده بودن که از نظاره کردنش فقط لذّت بردیم و روحیّه گرفتیم .

صدای گرمِ مرشدِ عزیز و دوست داشتنیِ گنابادی،در حالیکه ابیاتی رو در مدحِ ائمه اطهار در سالنِ ورزشی طنین انداز می کرد

همۀ وزشکاران رو به وجد آورده و شور و نشاطِ وصف ناپذیری رو به اونا تزریق می کرد .

حاج حسینِ عزیز با جملاتِ عاطفی و دلنشینِ خودش،باور و امید رو در سایرِ عزیزان زنده می کرد و نظمِ خاصّی به

حرکاتِ موزون اونا می بخشید ؛

حضور مهندس اسماعیلی(شهردار محترم) و تعدادی از پیشکسوتانِ عرصۀ ورزش خضری دشت بیاض در این محیطِ  صمیمی،شایستۀ

تحسین و آفرین بود . . .

(خدایا شکرت )

ان شاالله با همّتِ مسئولینِ وقتِ خضری دشت بیاض بتونیم با شروعِ مجددِ پروژه احداثِ گودِ زورخانه ایِ شهر،این انگیزه و نشاط

رو به جوانانِ شهرِ آرزوها،بیش از پیش هدیه دهیم ...

 

 

 

پنجرۀ دلتنگی رو باز کن و چشمانت رو به زیبایی ترنم باران بسپار .

در روزهایی که هوای دلِ خضری دشت بیاض،سرد و بی روح بود و

ثانیه های نا امیدی در لابلای کوچه های خاطرات پرسه می زد . . .

در روزهایی که صدای زمینِ شهر آرزوها از بی مهریِ آسمونش دراومده بود و سکوتی به پهنای

خشکسالی های اخیر بر جغرافیایِ ما حاکم شده بود . . .

و در میانِ دلتنگی های برف و بارون ،

ناگهان آسمونِ شهر ابری شد ؛

بارونی از جنسِ رزّاق ، غفور ، واسع و محیی با شدّتِ هر چه تمومتر دشتِ تشنۀ شهرآرزوها رو سیراب کرد ؛

رحمتِ الهی با چشم پوشی از همۀ گناهانمون شاملِ حالِمون شد و خداوند به ما نشون داد که

اونیکه عوض شده " ما " هستیم نه آسمون و نه ابر و نه رحمت .

ان شاالله دوباره حالِ دلامون بیشتر رنگ خدایی به خودش بگیره تا دیگه شاهدِ دلتنگی های زمین و آسمون نباشیم .

خدایا ؛ بیشتر از همیشه بیادت هستیم و دوستت داریم ؛

بارخدایا،ما را به بارانی فریادرس و برطرف کنندۀ قحطی سیراب کن

همراه با باران،رویش جوانه های امید در شهرداری خضری دشت بیاض

باید از سمتِ خدا،معجزه نازل بشود ؛

سلام خدای من

میدونم که هستی و هر لحظه و هر آن،از دیدنِ رفتارها و ناهنجاری های ما زانوی غم بغل می گیری

میدونم که می بینی،میدونم که می شنوی،هر لحظه و هر آن : اینکه بهم رحم نمی کنیم . . .

و میدونم که وقتی تیرِ قضا و قَدَرَت رها بشه،هیچ سپری جلودارش نیست !

ولی خدای من،تو آفریننده ی مایی

و هیچ  مانعی نمی تونه جلوی لطف و محبّت و هدایت تو رو بگیره

جهل،نادانی وگستاخی های ما رو ببخش

لحظه های پاییزمون رو سرشار از عطر و بوی خودت کن خدای مهربونم

میدونم که دستامون خالیه ولی اینم میدونم که دستامون در دست توست

و اگر عنایت تو نبود " آرامشی " نبود

خدایا،بیابانِ آرزوهامون تشنۀ ارادت و محبّتِ توست

بارونِ رحمتِ خودت رو از شهر آرزوها دریغ مکن

اجازه ندهید سایه‌های گذشته،آینده شما را تاریک کند ؛

برخی مسئولین

در هر جایگاهی که هستن

فک می کنن دور زدنِ خضری دشت بیاض یا کنار زدنش،یه نوع زرنگی و یه نوع افتخاره !

در حالیکه این نوع تفکّر در قعرِ جهالت سیر می کنه و بزودی باید منتظرِ پاسخِ صداقتِ مردم باشن

ما که همه چیز رو به خدا واگذار کرده ایم و تا همیشه صبور خواهیم موند ولی این رسمِ وفاداری و مردونگی نیست .

موسی خیلی برامون حرف وحدیث درست می کرد چون فهمیده بود که در کنارِ صداقت،شهامت داریم ؛ ولی خیلی از

دستش ناراحت نیستیم چون اولا عاقبتِ خودش رو سیاه کرد و ثانیاً حداقل در این مورد ظاهر و باطنش یکی بود،

هر چند که به همه اهالی قولِ ارتقاء داد و سرشونو کلاه گذاشت .

قهرمان هم که جوابش رو از خدا گرفت !

ولی از سلمان بعنوان یک نمایندۀ انقلابی و خداترس انتظار دیگه ای داشتیم و داریم .

خداوندا،خودت میدونی که دیگه ارتقاء اولویّت اوّلمون نیست و اون چیزی که برامون اهمیّت داره رضایت توست .

پس دلامونو با رضایتِ خودت به آینده گره بزن

 

تو را سوار بر بالِ فرشته های سرنوشت،زیباتر ازهمیشه می بینم

الم یَعلم بانّ الله یَری . . .

در خاکِ طلب بذر دعا کاشته ایم و بارانِ اجابت تو را می طلبیم .

پاییز

ای زیباترین حسِ مهربانی خداوند

ای که بوی باران میدهی و طعمِ زعفران ؛

دوباره خضری دشت بیاض چشم به سخاوت تو دوخته ؛

شاید امسال دلواپسی هایت بیشتر از سال قبل به دادِ مردمِ ما برسه و

خداوند از دریچۀ سخاوتِ خودش جویبارِ امید رو بر دشتِ ما جاری کنه و نشاط و طراوت رو به شهرِ آرزوها برگردونه

وقتی پاییز خوبی داشته باشیم دیگه نیازی نیست به هر مسئولِ خدانشناسی رو بزنیم و منّت بکشیم که بیا به دادمان برس ؛

خدایا ؛ هوای پاییزِ امسال رو بارونی تر کن تا نسیمِ محبّتِ تو رقص کنان بر دلمان خودنمایی کند ؛

پروردگارا ؛ وقتی از همه ی آدما به ما نزدیکتری،دیگه چرا باید به غیر از تو دل ببندیم ؛

آفریدگارا ؛ از خطاهای ما درگذر و نعمت و رحمت خودت رو همچون گذشته بر ما ارزانی دار . . . (آمین)

 

برداشت سیب از باغات سیب خضری

ساده زندگی می کنیم و خوشبختی "پاداشِ مهربانی ماست"

تولد70سالگی بانک صادرات ایران مبارک باد . . .

و هر کس بر الله توکل کند،پس او برایش کافی است .

همیشه با خدایم صحبت می کنم

در مورد آنچه به ما داده و آنچه قرار است به ما بدهد

در مورد مقدّراتی که فقط به امر او ممکن می گردد و باید تسلیم محض او بود

اوست که فرشتگان خود را به یاری زمینیان می فرستد و اراده ی او بالاترینِ اراده هاست

از قدیم الایام،خضری دشت بیاض خطه ای بوده که اعتقاداتِ مردمانش،اتّفاقاتِ تاریخش را رقم زده است

تاریخی که همواره پُربار بوده و از اصالت و ارادتی عمیق نزدِ درگاه الهی بهره می برده است .

خدا را همواره در اموراتِ مان ناظر دیده ایم و از او طلبِ حاجت و مساعدت نموده ایم .

خداوندا ؛ این مردمانِ ساده دل  و با ایمان را از نعمتِ نگاهِ کریمانه ی خودت محروم نساز

آن روز به تو اعتماد کردیم و بهترین پاداشِ این اعتماد " گرفتنِ حقّ ماست "

به موسی اعتماد کردیم از عصایش سوء استفاده کرد

به فرهاد اعتماد کردیم از شیرینش سوء استفاده کرد

و اکنون به سلمان اعتماد کرده ایم و هزاران چشمِ منتظر ،

شاید بهتر حضورِ فرشتگان را درک کند و قلبهای ما را از چشمۀ با سخاوتِ اسلام جرعه ای بنوشاند و

برای خودش آبشاری از دعای مردمانِ خوش قلبِ خضری دشت بیاض و بخش محروم نیمبلوک به جریان درآورد .

و این بهترین فرصت برای انسان هایی است که مسئولیتِ کرسیِ انقلاب را پذیرفته اند  . . .

حقِّ مردم را بدون کم وکاست بگیرید هر چند گروهی به ناحقّ از شما آزرده شوند و این بهترینِ امور است اگر به آن آگاه باشید .

و البته که به خیلی ها اعتماد کرده ایم و منتظریم تا زمان چگونه قضاوتشان کند .

یادمان باشد که "اعتماد" المثنی ندارد

شهرآرزوها را به شما سپرده ایم "خدمتِ بی منّت"

- حجه الاسلام والمسلمین محمدی (امام جمعه محترم شهر خضری دشت بیاض)

- اعضای محترم شورای اسلامی شهر خضری دشت بیاض

- مهندس خسروی(بخشدار محترم بخش نیمبلوک) و مهندس اسماعیلی (شهردار محترم شهر خضری دشت بیاض)

گاهی یک فرصت،شروعِ یک شاهکار است ؛

پنج شنبه،ثانیه هایی که بوی دلتنگی می دهند ؛

دلم برای اون خضری خیلی تنگ شده . . .

دَرها برای کسانی گشوده می شوند که جسارتِ در زدن را داشته باشند .

لحظه های رعب آور در پسِ خیانت های 15ساله

دوامِ عزّت و سلامتی شما،آرزوی ماست ؛

مدیریت بانشاط،در گروِ اعتماد به جوانان ؛

شهرآرزوها و آرزوی یک انتخاب زیبا . . .

بوی انتخابات در دلِ نسیمِ خوشِ شهرآرزوها

گاهی باید انتخاب کرد ؛

گاهی باید بینِ انتخابِ تجربۀ رنج و تجربۀ هیچ چیز،رنج رو انتخاب کرد . . .

و ممنون از همۀ شما عزیزان که به صحنه اومدین تا روزنه های امید در دلِ شُبهاتِ شهر زنده بمونه ؛

برای طبیعت،هم ارباب باش و هم بنده . . .

انتخابات و آرزوهای بر زمین مانده . . .

 1396/03/08 - ستاد انتخاباتی کاندیداها

 

تجربه وانرژی جوانی،مهمترین اصل برای یک انتخاب اگاهانه

مشکلِ عدمِ ارتقاء ما،فقط اعتبارِ ویژۀ بخش نیمبلوک است و بس

دو تا شرکت سهامی زراعی نمونه در کشور - کارخانه ی فولاد - چاه های آبِ شیرینِ شهرستان و . . .

باید هم با ارتقاء ما مخالفت کنند .

خضری دشت بیاض را به کوثر زلال رمضان سپرده ایم .

ماه پُر خیر و برکت رمضان در حال تموم شدنه . . .

خضری دشت بیاض،امسال هم همچون سال گذشته رمضانِ قشنگی رو سپری کرد و احساس می کنم خط عفو و غفران الهی بر خطاهای بچَه های شهرآرزوها کشیده شده و در سایه ی الغوث هایی که از عمق جان طنین انداز میشدن،

مائده های آسمونی بر سفره های ساده ی شهرمون چیده شده ؛

شب های قدر در همه ی مساجدِ شهر منجمله مسجد امام حسین(ع) با اشک هایی که از عمق جان جاری می شدن مفروش شد و

زیباترین لحظه های حیاتِ معنوی خضری شکل گرفت .

از خداوند متعال میخوام تا سالِ آینده دلهای همشهریانم رو همینگونه صیقل داده نگه داره " ان شاءالله "

 

 

یه ساعت مونده به افطار(آرشیو) . . .

تـــــو سبـــــــزترین شهـــر زمینـــــــی خضــــــــری

تـــو شُهـــره بـه اصحــابِ یمینی خضــری

مـاه رمضـان در دل تـو خـورشیــــد است

چــــون مـــــاه خــــدا تـــــو دلنشینــی خضـــــــری

.....................................................................................................................................................................

در امتداد رمضان ، پیوند دلها در دل شب(مسجد امام حسین خضری)... آرشیو

برای رؤیت تصاویر در سایز بزرگتر روی اونا کلیک کنین

 

داستان ارتقاء خضری دشت بیاض و بخش نیمبلوک " 10 سال قبل "

بررسی طرح ارتقای خضری دشت بیاض ...

طرح ارتقای بخش نیمبلوک به شهرستان در وزارت کشور در حال بررسی است. فرماندار قاینات در گفت و گو با خبرنگار ما با بیان این که

بخش نیمبلوک برای ارتقاء به شهرستان توجیه لازم را دارد، گفت: فرمانداری قاینات،استانداری خراسان جنوبی و وزارت کشور پی گیر ارتقای

این بخش به شهرستان هستند. «حبیبی منش» افزود: طرح ارتقای بخش نیمبلوک به شهرستان به وزارت کشور ارسال شده و در

این وزارت خانه در حال بررسی است. وی درباره برخی اعتراض ها در مخالفت با ارتقای این بخش به شهرستان تصریح کرد :

 اگر بخش نیمبلوک به شهرستان ارتقاء یابد به نفع مردم خواهد بود ولی عده معدودی از ساکنان شهرنیمبلوک با ارتقای این بخش مخالف هستند .

وی ادامه داد : جلسه هایی برای رفع این اختلاف ها با مردم بخش نیمبلوک و شهر نیمبلوک برگزار شده است و مردم نسبت به مزایای فراوانِ

این ارتقاء توجیه شده اند و کنار گذاشتن این اختلاف ها نیز به نفع مردم خواهد بود ...

خراسان جنوبی - مورخ دوشنبه 1390/05/24 شماره انتشار 17909
نویسنده: محمدیان

 

تسریع در تصویب ارتقاء به شهرستان

(نطق میان دستور موسی قربانی در جلسه روز دوشنبه1390/06/07مجلس شورای اسلامی)

از وزارت کشور میخواهم در مورد ارتقاء بخش نیمبلوک به شهرستان با رعایت نظرات مردم منطقه، طرح مناسب تهیه و تقدیم دولت نمایند ،

شاید از این طریق مردم به حقوق قانونی خودشان برسند .

پایگاه اطلاع رسانی موسی قربانی

خضری دشت بیاض حباب نیست ؛

دریاست ...

دریایی که امواجش آرام آرام او را نوازش می کنند ؛

ازطوفان خبری نیست ،

ولی سونامیِ عشق است و احساس ...

امواجش اگر از ده ها متر هم تجاوز کنند در مقابل نسیم سرفرود می آورند ؛

خضری دشت بیاض دریاست،اما تشنه ...

تشنۀ صدای صداقت ... !

آیا انسان نمی داند که خدا می بیند ؟!

خدایا،به فرشتگانت دل بسته ایم و به آیه های تو ایمان قلبی داریم

بخش نیمبلوک را ارتقاء دهید . . .

همۀ آرزوهای ما در امتداد نگاهِ توست پروردگار عزیزم

 

...............................................................................................................................................................

خدایا ما را بر مقدّراتمان صابر گردان

بهار ، آینه ی قیامت است ؛ در این آینه خود را تماشا کنیم

 

استشمام بوی خوش نوروز از گوشه کنار شهر

 

حالِ نیکو ، فالِ نیکو ؛ سهم هر روزِ شما

چرا نشاط و شادابی از خضری دشت بیاض گرفته شد؟!

خضری دشت بیاض و چالش های پیش رو

برای جلوگیری از “پس رفت” ، “پس باید رفتـــــ ”

هر “چاله ای” ، “چاره ای” به من آموختــــــ   !

نیــازی بـه انتــقام نیـست !

فـقط مـنتظر بـمان .

آنـها کـه آزارت مـی دهند ،

سرانـجام بـه خـود آسیـب مـی زنند .

و اگـر بـخت مـدد کنـد ،

خــداوند اجـازه مـی دهد تماشاگرشان باشــی …!

 

طبیعتِ زمستانیِ شمالی ترین نقطهٔ استان خراسان جنوبی«بهمن 95»

خدا رو شاکریم از اینکه خضری دشتِ بیاض رو در دلِ طبیعتی گنجونده که هر فصلش زیبایی های خاصِّ خودشو داره و میتونیم با هرنفسی

از تلاطمِ‌ زندگی فاصله بگیریم و خدا رو در نقطهٔ نهایتِ آرامش حس کنیم . . .

طبیعتِ منحصر بفردِ ییلاقمون در هیچ لحظه ای ما رو تنها نمیذاره و همواره ما رو از شرِّ افسونگری های دنیوی حفظ می کنه . . .

بی انصافیه که فصل های زیبای خداوندی رو در شهرمون ببینیم ولی هیچ لذّتی از طبیعتِ نشاط بخشِ اونا نبریم ؛

نگاه کردن به نعمت های خدادادی که در دلِ همین طبیعت نهفته هست میتونه بهترین نسخه برای آرامشِ ما باشه ؛

در چند روزِ گذشته به لطفِ نگاهِ رحیمانهٔ آفریدگار و به یُمنِ‌ دلهای شکستهٔ نمازگزارانِ ساده دلِ شهرمون،که نماز بارون رو با اشک های

خودشون اقامه کردن،بارش برف و بارونِ الهی به گونه ای بر سرزمینِ خضر جاری شد که در چند سالِ گذشته کم سابقه بوده ؛

ان شاءالله به برکتِ این نزولاتِ آسمانی که مصداق بارزِ الرحمن و المصور بودنِ خداوند هست،زمستون خوبی رو با همدیگه تجربه کنیم ؛

"خدایــا شکـــرت "

"روی تصــاویر کلیک کنین"

خداحافظی با بهار،در آخرین کوچه های زمستان

آخرین نماز جمعۀ خضری دشت بیاض به امامت حجه الاسلام یعقوبی ،

نمازی با طعمِ خیسِ غم و اندوه ؛

قصّه ی دغدغه های حاج مرتضی در دل تنهایی شهر به پایان رسیده ؛

بارانِ اشک ها،این طرفِ پنجره های مسجد شروع به باریدن کرده بود . . .

آوای همۀ نمازگزاران و اهالی خونگرم شهرآرزوها بغض آلود بود و خسته ؛

در همسایگیِ بهار،پرستوی آرزوهای شهر از کوچ سخن می گفت و خداحافظی ؛

امّا دلم بیشتر از همیشه شکست،

چون حاج مرتضی یعقوبیِ عزیز،در حالی سخن از رفتن میزد که آرزوهای شهر برایش بزرگترین دغدغه شده بود ؛

حاجی رفت و قلبهای ما از واژۀ بدرقۀ ایشان، بسیار لرزان  . . .

خداوند پشت و پناهت حاجی جان

ما رو حلال کنید

التماس دعا

اولین روز حضور حاج آقا در خضری دشت بیاض(سه سال وسه ماه قبل)

خدایا عاقبتِ ما را ختم بخیر کن . . .

شهروندانِ دلسوز،نمادِ پویاییِ شهر آرزوها

داشتن خدا یعنی داشتن همه ی آرزوها

شهر ییلاقی خضری دشت بیاض،برکه ای پر از مهربانی

خیرات ماندگار،نقطه ی عطف شهر آرزوها

خضری دشت بیاض؛قدمگاه سردارِ شهید حاج قاسم سلیمانی(66روز قبل از شهادت)

با همدیگر "معجزه عشق " را باور خواهیم کرد؛(بیمارستان محلی شهدای بخش نیمبلوک)

مـا بـه آواز خـوانـدن خــود ادامـه مـیـدهــیم،زیـرا مـطـمـئن هستیم که بال وپر داریم ؛(درمانگاه حضرت علی بن ابیطالب ع خضری دشت بیاض)

 

فدای خاک تو باد،هر که با تو کرد«عناد»

​​​​​

جشن ستایش،به پاسداشتِ آبادانی شهر آرزوها (خضری دشت بیاض)

 

بارون دل انگیزِ خضری دشت بیاض و شستشوی همه ی ناخوشی ها

بی شک ،

پاییزِ زیبا و دلپذیرِ خضری دشت بیاض

همه ساله در میانِ فصلهای دیگۀ شهر پادشاهی می کنه و با بوسه بر گونۀ نارنجیِ درختای سپیدار،عاشقانه ترانۀ بارون زمزمه می کنه ؛

و امسال عاشق تر از گذشته ؛

چه عاشقانه است خش خشِ برگهایی که برای آرامشِ خودمون به سکوتِ اونا پناه می بریم  . . .

پاییز ؛ عروسِ همۀ فصلهای شَهره ؛

به اندازۀ تمومِ برگهای پاییز،برای شهرِ قشنگِ خودمون آرزوهای خوب بکنیم

پاییز ؛ قطره قطره گریه می کنه

سرد و نامهربون نیست

پنجره های شهر رو به روی پاییز باز کنیم

بوی بارون ؛ بوی همۀ آرزوهای ماست

طلوع پاییز از پنجره ی بارون . . .

با بارشِ بارون،خاطره ها شروع می کنن به چکه کردن ؛ خضری شهر آرزوها

بارش بــارانِ رحمت الهی در خضری دشت بیاض آغاز شده

خدا را به خاطر این نعمت زیبا و آهنگینش سپاس می‌گوییم ؛

امسال سال پر بارانی برای شهرآرزوها خواهد بود " ان شاالله "

 

دشت ییلاقـی خضــری غرق در باران است

بوسۀ آب به قابش زیباست

دلِ کوهسار شده مستِ هوا

به طبیعت گذری کن فرح است

کاجها شعرِ طراوت شده اند

برکه ها مثلِ قناری شاداب

باغِ خضری شده احساس بهشت

و خدایا تو به پاییز برس

باز باران بفرست