تلنگرِ کوچکی است باران؛وقتی فراموش می کنیم که " آسمان کجاست " !

خدایا

ممنون بابت بارش بارون . . .

ممنون برای هوای به این باحالی ؛

ممنون بابت اینکه دوباره پس از سی سال،نعمت بیکرانت شامل حالِ ما شد . . .

و ما باز هم مثل همیشه،در مقابلِ خوبی های تو کم آوردیم

خدایا :

داده و نداده و گرفته ات را شکر

یک عمر دست ما رو گرفته ای؛مبادا رها کنی

خدایا ذرّه ای شک ندارم که آنچه تو برای بنده ات بخواهی،بهترین است . . .

حتّی اگر سیل باشد ؛

ممنون که امسال امید رو در شهر آرزوها سبز کردی ؛

من یک سپاهی هستم ؛

مهم نیست که چه کسی اوّل شلیک می کند ؛ مهم آخرین شلیک است . . . 

ما در جنگ تحمیلی علیه همۀ جهان جنگیدیم ؛ آمریکا که جای خودش  ؛

یک سپاهی حرف نمی زند عمل می کند ؛

آمریکا فقط دنبال گرسنگی مردم دنیاست که بتواند بر آنان حکومت کند ؛

بزودی دودِ تروریست خواندن سپاهِ عزیز به چشمان سربازان وحشی آمریکا در خلیج فارس می رود و

سربازان داعشی آمریکا با ناوهایشان غرقِ جهنّم خواهند شد ؛

آرم سپاه پاسداران نماد چیست؟

«لا»: منبعث از «لا اله الا الله» و بیانگر دیدگاه و تفکر عقیدتی سپاه است.؛ به این معنا که تفکر غیراسلامی و

 غیرقرآنی از سوی این نهاد قابل قبول نیست . . .

آیه «واعدوا لهم ما استطعتم من قوه» به معنای «و هر آنچه می توانید از نیرو فراهم کنید تا به وسیله آن دشمنان خدا و

خودتان را بترسانید» این آیه در بالاترین محل قرار گرفته است . . .

دایره بالای آرم: کره زمین، نمادی از جهانی بودن و تأکیدی بر حضور بین‌المللی سپاه در

عرصه‌های مختلف جهانی است و وجود این نماد گویای جهان شمول بودن راه و اعتقاد پاسداران انقلاب اسلامی است . . .

شاخه زیتون: شاخه زیتون یعنی سمبل و نشانه صلح و علت به کارگیری آن در این آرم این است که بدین وسیله

نشان داده می‌شود که سپاه، یک تشکیلات صلح طلب است اما اگر لازم باشد مبارزه را هم در دستور کار قرار خواهد داد

زیرا قسط و عدل زمانی برپا می‌شود که قدرت نظامی، همراه با تفکر صحیح قرآنی باشد . . .

دست راست با مشتی گره کرده بهمراه اسلحه و کتاب(قرآن): این مشت نماد قدرت است،در این نشان

 مشت گره شده با اسلحه نماد بارز مقاومت مسلحانه مردمی و به بیان دیگر گویای مجاهدت در راه خدا،

ایستادگی و مقاومت مردمی برای دفاع از آرمان های اسلامی و انقلابی و مبارزه علیه طاغوت های زمانه است

که از قرآن مجید برآمده است . . . 

یا ملک الموت ؛ به شفاعتِ شعبان،او را عزیز دار . . .

هر چند که سهمِ بزرگی از خاطرات خضری رو به ارث برده بود

هر چند که تمومِ کوچه های شهر به نگاه ها و ژستِ خاصّش عادت کرده بودن

امّا این روزا حال و روزِ خوبی نداشت

برای دیدنِ یک صبح امید،شب های گرمِ تابستون و سردِ زمستون رو در دلِ شهر می گشت

همۀ خیابونای شهر بوی حسین گرفته بود

یه روز بهش گفتم چه آرزویی داری حسین جان ؛ گفت : دلم برای پسرم تنگ شده و اشک در چشماش جاری شد . . .

اهالیِ شهر به خوبی معرفتِ حسین رو درک کرده بودن

او کیف پولی رو که مبلغ 500هزار تومن وجه نقد داشت در حاشیه تفرّجگاه پیدا می کنه ولی در عینِ نیازِ شدید مالی،

به خودش اجازه نمیده که به پول دست بزنه !

دو مرتبه کارت بانکی پیدا می کنه و اونا رو به صاحبشون برمی گردونه ؛

امشب کوچه های شهر،دلشون برای پَرسه های حسین و نجواهای او تنگ شده

با قرائت فاتحه،روحش رو آسمونی کنیم . . . 

روحت شاد و یادت گرامی باد " حسین آسمانیِ عزیز "

الهی! رجب گذشت و ما از خود نگذشتیم،تو از ما بگذر! / ماه شعبان بر همگان مبارک باد

"برای رؤیتِ تصاویر در سایز واقعی روی اونا کلیک کنین"

سوار بر رؤیایِ خیسِ شهر . . .

خلوتِ خضری و خدا . . .

آرزو " رو " کرد به خدا  : یعنی آرزو به خدا نگاه کرد و گفت

بلاهای طبیعی،مسیرِ تربیت الهی است . . .

سیزده بدرِ خضری به روایت تصویر . . .

شهر من

همۀ آرزوهای ما

به سبزه های تو گره خورده . . .

همیشه سبز باشی  " شهر آرزوهای قشنگ "

سیزده بدر امسال جای خیلیا خالی بود . . . 

روحشون شاد و یادشون گرامی 

.................................................................................

بهار را به زیبایی صدا بزن ؛ دلش جامانده در میان برف ها . . .

دوازدهمین نهار از فروردینِ 98 در حال سپری شدنه . . .

طبیعت شهرخضری دشت بیاض عطر و بویِ گل و سبزه به خودش گرفته ؛

هوای تازه ییلاق،ناخودآگاه آدمو به دشت و دمن هدایت می کنه

سالها بود که اینهمه طراوت و نشاط رو در بهارِ شهرآرزوها تجربه نکرده بودیم

بهار،نقش و نگارهای عجیبی رو بر در و دیوارِ شهر نقّاشی کرده

بی شک،اینهمه سرسبزی و زیبایی از وجودِ ذات اقدس الهی نشأت گرفته و

باید همۀ همشهریان عزیز شکرِ این لطف و موهبتِ الهی رو بیشتر از گذشته بجا بیارن 

تصاویر : دشت خضری/طبیعت جان میرزا/طبیعت عباس آباد . . .

 

امید در دلِ کشاورزان خضری دشت بیاض " بهاری دل انگیز در پسِ زمستانی بارانی "

پیشانیِ سرسبزِ استان خراسان جنوبی و استقبالی خراسانی از زائرین و مسافرین

فصل بهار فرصت مناسبیه برای گشت وگذار به مکانهایی که

بدلیل داشتنِ جاذبه های طبیعی و هوای مطبوع میتونه لحظه های مفرّحی رو برای خانواده ها رقم بزنه ؛

شهر ییلاقی خضری دشت بیاض بدلیل واقع شدن در پیشانی استان خراسان جنوبی و داشتن باغات میوه و آب و هوای معتدل

همه روزه پذیرای تعداد زیادی از مسافرین نوروزی بوده که ساعاتی رو به تفریح و گردش در این منطقه می پردازن ؛

غذاهای سنّتی از جمله : آش محلّی ، لبنیات ، نان تنوری و عسل طبیعی همواره مورد توجّه مسافران و گردشگران بوده و تونسته

رضایت اونا رو به خوبی جلب کنه .

شهر خضری دشت بیاض آثار تاریخی منحصر بفردی رو هم در خودش جای داده که از جمله اونا میشه به غار فارسان یا غار فارس اشاره

کرد . مکانِ بکری که بدلیل شهرت جهانی،همواره گردشگران زیادی رو از داخل و خارج کشور به سمت خوش جذب می کنه ؛

 امامزاده عبدالله کارشک و چناراکبری هم با قدمتی 700ساله همواره مورد توجه علاقه مندان به تاریخ و طبیعت بوده . . . 

از شهر زیبای ما و آثارتاریخی اون دیدن بفرمائید "

مسجد جامع مقدّس خضری / مسجد جامع دشت بیاض / قلعه دختر و . . .

صدای شهرآرزوها در قاب آسمان خواهد پیچید . . .

سلیمانا از این خرمن،فقط یک خوشه می خواهم . . .

شاد باش ؛ آسمان به حرف آمده . . . برف آمده

ســـلام بـــه بـــرفــای روی بـــــام

سلام به تـــازگیِ این ایّـام

امروز برف چهرۀ شهرمون رو سفید پوش کرده

شاید کمی با خودش سوز و سرما داشته باشه

ولی از عشق و امید لبریزه . . . 

برف ؛ همچون لباسی سفید بر تن شهر آرزوها نشسته ؛

همه خوشحالن و کشاورزای زحمت کش شهر  "بیشتر . . . "

خدایا شکرت

خدایا ؛ بابتِ اینهمه لطف ومهربانی تو شکرگزاریم

زمستون امسال

برف ؛ بارون ؛ شبنم ؛ سرما ؛ مه ؛ یخبندونی ؛ تگرگ و . . .

زمستون امسال همه چیز داشت

بعد از بیست سال خشکسالی،شهرمون دوباره حس و حال خوبی رو به خودش گرفته

و ما به شوقِ آرزوها،به استقبال زیباترین بهار خواهیم رفت

امیدوارم اهالیِ خضری دشت بیاض در پسِ این زمستان قشنگ،شاهدِ شکفته شدنِ گل آرزوهاشون باشن " ان شاء الله "

 

بلندترین قلّۀ کوهستانی خراسان جنوبی را بشناسیم . . .

وقتی بر فراز سیاهکوه به حرکت در می آیی

هیچ کس تو رو نمی بینه ولی تو همه ی دنیا رو می بینی

اگه کمی سخت کوش باشی میتونی این رؤیای فوق العاده رو تجربه کنی

به بالای قلّه که می رسی همۀ نا خوشی ها دفن میشن

تو می مونی و یک دنیا خوشبختی

روی این قلّۀ دوست داشتنی میتونی به راحتی فریاد بزنی و در خلوتِ طبیعت بالا و پایین بپری

اونجا میتونی رقص نور خورشید رو از نگاهِ بهتری تجربه کنی

سیاه کوه منظره ای دل انگیز و لذّت بخش داره و قرار گرفتن اون در پس زمینۀ خضری دشت بیاض،چشم اندازِ زیبایی رو ترسیم کرده که

با تماشای اون میتونی قدرت و شکوهِ طبیعت رو به زیبایی احساس کنی . . .

روز علفه در خضری دشت بیاض . . .

روز علفه(روزِ آخرِ سال) یکی از آئین های خاص و قشنگِ اهالی خضری دشت بیاض به شمار میره . . .

این سنّتِ قدیمی،بخاطر رویش علف و سبزه در آستانۀ عید نوروز "علفه" نامیده شده ؛

در این روزِ باشکوه،یادِ عزیزانی رو که در طی سال از دست داده ایم گرامی داشته و مراسم ختم و یادبود اونا به صورت جمعی در

مسجد امام حسین(ع) برگزار میشه . . .

عصر همون روز،همشهریان با سوزاندنِ مشک و عنبر،افروختن شمع و چراغ و بردن سبزه بر سرِ مزارِ درگذشتگان،زمینۀ خوشحالی اموات رو

فراهم می کنن ؛

سال 98 ، سال متفاوتی برای خضری دشت بیاض و بخش نیمبلوک خواهد بود . . .

همراه با باران،با انجمن همیاران . . .

فکر تأسیس  انجمنِ مردم نهادِ غیر سیاسیِ غیر انتفاعی و غیر دولتی در منطقه نیم بلوک قاینات،از سالیان قبل

در میان نخبگان و دلسوزان منطقه وجود داشته و هر چند گاهی هم گردهمایی هایی داشته ولی هیچ وقت منسجم و

پیوسته و سازمان یافته اقدام موثری صورت نگرفته تا اینکه در سال 1395،با تشکیل چندین جلسه در محلِّ منزل آقای

مهندس محمّد حسین جهانبخش،منزل حاج اسماعیل حیدرزاده،دفتر آقای محمّد حسین توکلی کارشک،

دفتر آقای مهندس حسین بسکابادی و دفتر کار آقای حاج محمّد رستمی،تصمیمات بسیار مفیدی در خصوص تاسیسِ

(( انجمن همیاران منطقه نیم بلوک قاینات )) اتخاذ می گردد . . .

مهمترین تصمیمات این جلسات :

1- تصویب اساسنامه انجمن با مطالعات بسیار و با پشتکار اقای دکتر طاهری

2- شناسایی قابلیّتهای انسانی منطقه در سراسر کشور

3- عضو گیری با تکیه بر اینکه از کل منطقه و روستاها در انجمن حضور داشته باشند

4- سعی در جهت توسعه فرهنگی - اجتماعی - سیاسی و اقتصادی منطقه "

برگرفته از وبسایتِ " دیدار دیار بسکاباد "

هر کجا هستی سهم اندک خودت رو از خضری دشت بیاض بجا بیار

امید همچون پرنده ای خوش بال و پر،در قلب خضری دشت بیاض لانه گزیده

بدون گفتن هیچ کلمه ای مدام آواز می خونه

و این آواز های قشنگ

هیچ گاه متوقف نخواهد شد

احساس های مثبتِ زیادی در لا به لای این آوازها نهفته شده

آوازه های امید،ستون شهرمونن

ما با اشتیاقِ خودمون می تونیم این امید رو پُرفروغ تر جلوه بدیم

ظرفیّت های شهرمون شگفت انگیزه

انرژی لازم در دل جوونای شهر وجود داره

یقین داشته باشین ما مقصدِ ارزشمندی رو پیش رو داریم

ما لحظه های سختی رو پشتِ سر گذاشتیم، چون

خیلی وقتا درک نشدیم 

ما باید بی دلیل شاد باشیم ، چون یه روزی

هجمه ی مشکلات،ما رو به زیباترین شکل در خواهد آوُرد

خضری دشت بیاض،چیزای زیادی برای دوست داشتن داره

به اونا تکیه کنین

ما نباید در دریای موسی غرق بشیم

پنجره های امید رو به سوی روشنیِ بهار باز کنین

بزرگترین معجزه ها منتظر ماست

از فردا قاصدک های امید رو به آسمون بسپاریم

معجزه ها رو درو خواهیم کرد

 

شهرآرزوها،همیشه بهار خواهد ماند . . .

نشاندن لبخند بر لب اسفند،در دوست داشتنی ترین لحظه های خدا

سال گذشته با پیگیری های مهندس گلچین،همکاری مهندس اسماعیلی و همّت بچّه های انجمن جوانان خضری

حدود  1000اصله نهال(سنجد،کاج و توت) در حاشیه جادّۀ منتهی به باغ دهنه کاشته شد . . .

هر چند آبیاری این نهال ها کمی سخت به نظر می رسید ولی با جدیّتِ بچّه های انجمن و به لطف الهی،نهال ها به

نحو مطلوب آبیاری شدن واز این تعداد نهال،بجز 50خطا بقیّه یه سال از عمرشون رو به سلامتی پشت سر گذاشتن و ان شاالله عید نوروز

شاهدِ طراوت و جوانه های تازۀ این درختان خواهیم بود . . . 

و در ادامۀ همین کار قشنگ ،

صبح امرور هم هرچند سرمای هوا شدیدتر شده بود ولی صبحانۀ سبحان و عشقِ صادق،حال و هوای بچّه ها رو گرم و گرمتر می کرد و

به کمک امام زمان(عج) تا عصر حدود 600 اصله نهال(کاج،سنجد،توت و عرعر) در همسایگی درختان پارسال در دلِ زمین کاشته شد . . . 

در میان صحنه های زیبای نهالکاری،یک تصویر ذهن ما رو به خودش مشغول کرد و باعث ناراحتی بچّه ها شد و اون،صحنۀ چریدن گوسفندان در

داخل باغ دهنه بود که امیدواریم با همّت مسئولین مربوطه،ضمن جلوگیری از این اتّفاقات زشت،دوباره شاهد نشاط وشادابیِ باغ دهنه باشیم ؛

" از سرکار خانم سدیدی هم بابت انعکاس اخبار در شبکه خاوران صمیمانه سپاسگزاریم "

اشاره ی قران به پیوستن دو دریا به همدیگر

چو ایران نباشد تن من مباد ؛

یک فنجان چای داغ . . .

مزارع برنج در چین . . .

قدمت این مزارع به 500سال میرسه !

در فصول مختلف سال رنگهای متنوعی رو میشه در این مزارع مشاهد نمود . . .

ما از آن جا و از این جا نیستیم؛ما ز دریاییم و دریا می رویم . . .

متاسفانه حسادت و تنگ نظری در سطح شهرستان قاینات ار قدیم الایام مرسوم بوده و به همین دلیله که همواره یک تیتر از

رسانه های کاغذی و مجازیِ شهرستان به اختلافات موجود بین مسئولین قاین اختصاص داده میشه . . . 

دوستانِ شهرستان،در حالی از اختلافات در بخش نیمبلوک سخن به میون میارن که هنوز بعد از گذشت سالها نتونستن نام واحدی

برای شهرستان قاینات انتخاب کنن و اگه به نامه های ادارت مختلف شهرستان نگاهی بیندازیم با اسامی مختلفی مواجه خواهیم شد :

شهرستان قاین،قائن،قاینات یا قائنات . . .

 آیندۀ خضری دشت بیاض روشن تر از امروزه چه بخواهند و چه نخواهند ؛

وقتی دکتر کهن ترابی در سخنرانی های خودش بارها از خضری دشت بیاض به عنوان دروازه تمدّن خراسان جنوبی یاد می کرد برخی از مسئولین

این گفته رو به سُخره میگرفتن و تحمّلِ این جملات برای اونا خیلی سخت به نظر می رسید . . .

زمانیکه حضرت حجه الاسلام عبادی به خضری دشت بیاض تشریف آوردن و با استقبال بی سابقۀ اهالی روبرو شدن بارها از شکوه،عظمت و

فرهنگ بالای این خطه سخن به میون آوردن و دوستان صدا وسیمای خراسان جنوبی هم در تایید گفته های حجه الاسلام عبادی بارها

تصاویر استقبال رو تجزیه و تحلیل کردن . . .

در اینکه خضری دشت بیاض یک مهرۀ توانمند برای خراسان جنوبی محسوب میشه کوچکترین تردیدی نیست و روز به روز بر شهرت و

محبوبیّت شهر عزیزمون افزوده میشه و این پتانسیلِ خدادای انکار شدنی نیست ؛

حسودانِ این سرزمین مقدّس برای همیشه باید در آتش حسادت بسوزن تا کور بشن

جوونای شهر آرزوها اونقدر برای شهرشون ارزش قائلن که عشق و تعصّب اونا رو با هیچ مقیاسی نمیشه اندازه گرفت و

این ثروت،بالاترین موهبتیه که خداوندمتعال به شهرمون عطا فرموده ؛

شهر ما نیازی به ارتقاء نداره و گذشت زمان به همه ثابت خواهد کرد که قدرت معنوی ما از هر قدرتی برتر و مستحکم تره ؛

خیلی دور نیست ؛ به حمد و قوّه الهی ؛ بزودی شهر آرزوها همچون نگینی بر تارک خراسان جنوبی خودنمایی خواهد کرد /.

قدمهای امام عصر(عج) و فرشتگان درگاه،همواره در شهر دیده میشه و نیازی نیست دنبال ردّ پای منافقین و جاه طلبان راه بیفتیم ؛

خضری دشت بیاض بزرگان زیادی رو در دل خودش پرورش داده ولی علی رغم موقعیّت های سیاسی خاصی که داشتن همیشه به خدا

پناه بردن و از لذّات دنیوی فاصله گرفته اند ؛ خیرِ شهرشون رو از خدا خواستن نه ناخدا

ولی

قهرمان بخاطر دنیا و پست ومقامِ خودش نذاشت که ما ارتقاء پیدا کنیم

موسی آرامش دنیای خودش رو به آخرت ترجیح داد و با بهانه های مختلف،در مقابلِ ارتقاء ما مقاومت کرد 

اون دو نفر هم که تاوان اشتباهات خودشون رو به خوبی پس دادن و الان نادم و پشیمونن ؛

به تاریخ نگاه کن . . . نگاه کن

از همین وبگاه خواهم نوشت :  آیندۀ کسانی که با فتنه های خودشون در مقابلِ رشدِ خضری دشت بیاضِ مظلوم و محروم

ایستادگی می کنن چگونه رقم خواهد خورد . . .

به فرشته ها ایمان داشته باش و

به خدایی که در همین نزدیکیست

یه نگاه به مخالفانِ ارتقاء خضری دشت بیاض بینداز  : یکی دنبال گرفتن امتیاز برای خودشه که کارخونه راه اندازی کنه /به زودی/!

یکی اونقدر غرقِ جمع آوری ثروت نامشروع شده که فک میکنه همۀ مسئولین کشور رو با پول میتونه بخره ؛!

به امام زمان(عج)سوگند می خورم که تاوان سختی رو هم در این دنیا پس خواهند داد و هم در آخرت ؛

نگاهی به فرزندان حاج آقای اصفهانی بینداز ؛ هیچ کسی در قاین پشت سرشون حرف نمیزنه " با ایمان و مخلص"

نگاهی هم به زندگی ....... بینداز /همواره اون رو نفرین و لعنت میفرستن و بزودی اون هم به درک واصل خواهد شد (ان شاالله)

اهالی خضری دشت بیاض با خدای خودشون عاشقی می کنن ؛ 

از رهبرشون آرامش می گیرن

دنبال یه لقمه نون حلال

نون گندم

ادّعایی هم ندارن 

و چشم به پاداش الهی دوخته اند . . .

یا حقّ

خضری دشت بیاض به خیرخواهیِ آسمان دل داده است . . .

از طوفان ها گذر کردیم

و خرامان خرامان بر شاخسارِ آرزو تکیه زدیم

جویبارِ سادۀ خضری دشت بیاض،هنوز دل می زند . . .

بر لبانش اندیشه های خروشان

و در نگاهش،سپیدۀ تنهایی

گاهی در تالارِ دل،جشنِ باران و گاهی . . . آرامِ . . . آرام . . . 

نمی دانیم به کدامین گناه ؛ در بندیم

دل سپرده ایم به شرشر باران و خش خش برگِ درختان

هنوز رایحۀ خانه های کاهگلی را می فهمیم

سادۀ سادۀ . . . ساده

از موسیقیِ طغیان موسی به امان آمده ایم

فرهاد،چرا . . . ؟

بر فرازِ شاخه های درهمِ آرزوها به نظاره نشسته ایم

شاید امسال و شاید . . . هیچ زمان دیگری

امسال چشم های ما به رونقِ آسمان روشن شد

و ظاهراً در میانِ رونق باران،ردِّ پای آرزو را گم کرده ایم

از شقایق های اطرافِ برکه سراغش را گرفتیم

گفتند به جُرمِ صداقت زمین گیرش کرده اند

حتماً از انتظار خسته شده اید

گفتیم نه ؛ هنوز می توان ادامه داد

موسی که خودش را هم نمی فهمد

ما به خیرخواهیِ آسمان دل داده ایم

دیدگانِ معصومِ ما روزی روشن خواهد شد . . .

منتظر می مانیم

تا  مهدی (عج)

آرزو خواهد آمد ؛ به باران سپرده ایم " آمدنش را "

لشکر گاه خضری پس از سالها تشنگی،رنگ و رویش کمی تازه تر به نظر می رسید

جویبارهای مهرش بر چشمه های مردانشاه تکیه زده و احساسِ عطراگین و دلنشینِ سال های دورِ دامنه اش،دوباره برگشته بود . . . 

ماهی های کوچک و همیشه همراهِ رود،بعد از چندین سال دوباره مسحورِ آب های شفاف و زلال برکه شده بودن

سرگاه خضری،از تازگیِ طبیعت به وجد اومده و نگاهش رو به به تماشای ابرای بارونیِ آسمون دوخته بود

همه چیز برای خضری تازگی داشت

آبِ کوه خیلی سالها چند شاخه نشده بود . . . 

تا حوالیِ صبح و در بحبوحۀ تولّدِ ستاره ها،همۀ بیل ها و چکمه ها مشغولِ آبگیری شده بودن

درختانِ توتِ پشتِ جو از خوابِ زمستونی بیدار شده و به استقبالِ شادمانیِ آبِ کوه نشسته بودن هر چند که تعدادشون خیلی اندک بود 

آب بارون از دلِ کوچه باغهای خضری می گذشت و بر مزارِ درختانِ خشکیدۀ زمان جاری می شد ؛

برای لحظاتی،غم و اندوه بر پیکرۀ جویبار محسوس شده بود ولی با تمامِ وجود،داشت خودش رو به باغاتِ جوان شدۀ سال های اخیر می رسوند

زیر دوغار ؛ همچون پنجره ای رو به بهار می درخشید و آبِ کوه بهترین هدیه ای بود که آفریدگارِ بارون به او بخشیده بود . . . 

خدایا شکرت

یا ارحم الراحمین . . . 

جویبار همدلی در " نسیم بهشت " . . .

مردی از تبارِ باران

همچون رحمت بر اهالی خضری دشت بیاض جاری شد . . .

نگاهش لبریز از ذوق و قریحه و احساسِ لطیفش بر همۀ شهر " محسوس . . .

به سبکی متفاوت

گاهی چون ابر بهار و گاهی چون باد خزان

ظاهرآً دردهای کهنۀ شهر،با هنرهایش به فراموشی سپرده شده

جنبۀ ناشناخته ای از انقلاب،رهبری و امامت رو با خودش به فضای تشنۀ شهر آورده ؛

برای ایده های ذهنش احترام خاصی قائله و

همین موضوع بچّه های انجمن رو بهش نزدیک و نزدیکتر کرده

بچّه هایی که در مسیرِ عاشقانۀ خودشون نمی شکنن و بی هیچ چشمداشتی برتاریکیِ های شهر می تابند

و حالا همراه با حاجی

 پس از نمایشگاهِ نگینِ آفرینش

" نمایشگاه نسیمِ بهشت . . . "

 

برجسته های خضری دشت بیاض در لا به لای کتابِ آرزوها

یواش یواش

اسفند 97 داره ثانیه هاش رو به مزایده میذاره

بهش دل ببند

با اتکّال به نگارندۀ زیباترینِ نقش ها و لبخندترینِ آرزوها

قشنگتر به پگاهِ سبزِ شهرمون نگاه کن

میشه در روزهای آخرِ سال بهترین ها رو از خداوندِ متعال،هدیه گرفت

فقط باید از خودت فاصله بگیری و به آیندۀ شهرت خیره بشی

باید به کانون عشق ورزیِ شهر آرزوها نزدیک بشی،البته نه از راهِ قانون؛از راهِ قلب

در سالی که داره از راه می رسه کمتر شاهدِ تخریبِ دیواره های امید خواهی بود . . .

پس باید تلاش خودت رو مضاعف کنی

سعی کن همۀ فرصت های خدادادیِ خضری دشت بیاض رو به قابِ آرزوها اضافه کنی

بهتر از امسال . . . 

همیشه به این فکر کن که ؛ "خدایی داریم در همین نزدیکی"

درود بر همشهریانی که عاشقانه به خاک خضری دشت بیاض چشم دوختن . . .

فصل باران است "بارانی" شویم

فصل بارونه . . .

بوی خاک،بوی شبنم،بوی نم

چه کِیفی داره زیرِ بارونای خضری

وقتی قطره هاش به شونه هات میخوره،خستگیِ یکسال از تنت بیرون میزنه . . .

می باره /// و

خیلی راحت خودشو به رُخِ همه می کشه ؛ بدونِ هیچ ادّعایی

بجای یک شهر " آرزو و انتظار " و بی هر بهانه ای خودشو به شیشه های خضری دشت بیاض میزنه و میگه :

نگران نباش ؛ من هستم . . . جورِ همۀ نامهریا رو می کشم

بذار همه دیوانگی کنن

من برای آرزوهای زخم خورده ی تو ، مشتاقانه می بارم

تداومِ عاشقانه های من ، هر قفلی رو باز می کنه

نگران نباش

ایمان بیاوریم؛به آغازِ فصلِ سرد . . .

در شهرستان حضور نداشتم . . .

مرحوم شیخ علی؛در بارونی ترین روزهای زمستون،به آغوش گرمِ خضری بازگشت

و در خاکِ دوست داشتنیِ شهرآرزوها جاودانه شد . . . 

وجودش رو بر ماندگارترین ستونِ خوبی ها می نویسم

حرفهای زیادی برای گفتن داشت،امّا اونا رو به سکوت خاک سپرد

ازش ممنونم که در آخرین لحظات،خضری رو برای آرامگاه ابدیِ خودش انتخاب کرد

یاد و خاطرۀ او و مادر گرامیش ؛ روشنیِ شهرمون ؛

تقدیر از هنرمندانِ تئاترِ شهر در حضورِ آقای فلاحتی

بدون شرح "احترام به جوان ترین نسلِ انقلاب"

شهید محسن مشرقی خضری . . .

نوجوانی به بلندای اقتدار بر قلّۀ چهلمین بهمن

سندِ افتخار شهر آرزوها

محسن مشرقی،الگویی خودساخته برای همۀ جوانانِ شهر

در روستای علی زنگی چشم به دنیا گشود،در خضری زندگی کرد و در خان لیلی قصر شیرین طعمِ شیرین شهادت چشید . . .

روحش شاد و یادش گرامی

سالها در صفِ انتظار . . . ایستاده ایم ؛

در خضری متولّد شو ، در خضری زندگی کن ، و در خضری بمیر . . . "خضرینی باش"

استشمامِ عطر خدا در بهمن فاطمی خضری دشت بیاض . . .

روی اطلاعیّه ها کلیک کنین . . .

به بهانۀ افتتاح پروژه های متعدّد در بخش نیمبلوک

مهندس مهدی خسروی نوغاب

بخشدار بخش نیمبلوک

پرتلاش،پرشور،خوش ذوق و خوش فکر . . .

استفاده از همۀ ظرفیت های یک جوانِ با نشاط

دستانی خالی امّا اراده ای قوی

فعّال در حوزۀ کاری "

>>> از روزیکه مهندس سکان هدایت بخشِ استراتژیک و حساسِ نیمبلوک رو بر عهده گرفت،300روز میگذره 

و در این مدّت نسبتاً کوتاه،علی رغم شرایطِ نامطلوبِ اقتصادی،اهالی بخش نیمبلوک شاهدِ اتّفاقات اجرایی و عمرانی متعددی در

سطح بخش بودن که این امر ستودنی و شایستۀ تکریمه

برای ایشون و اهالی بخش نیمبلوک و شهر خضری دشت بیاض بهترین روزها رو از درگاه ایزدِ متعال آرزومندیم 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

احیاء شرکت سهامی زراعی خضری،احیاء همۀ آرزوهای خستۀ شهر است . . .

بی شکّ شرکت سهامی زراعی خضری،زیربنای رشد اقتصادی شهر ییلاقیِ خضری دشت بیاض محسوب میشه و هیچ کسی

نمیتونه این موضوع رو منکر بشه و یا نسبت به نقشِ این مجموعۀ بزرگِ زراعی - دامی در اقتصاد شهر،تردیدی داشته باشه . . . 

خدا رو شاکریم که هیئت مدیره محترم و مدیر عاملِ عزیزِ شرکت سهامی زراعی خضری دو سالیه که با زیر کشت بردن اراضی شرکت

با نهال های زرشک،عناب و گل محمّدی چشم انداز این مجموعۀ کلان اقتصادی رو کاملاً روشن کرده و کشاورزای عزیز و زحمت کش خضری

با امیدِ بیشتری گام در کشتزارهای شرکت گذاشته و برای به ثمر رسیدنِ اهدافِ شرکت تلاش میکنن ؛

به امید اینکه با تلاش شبانه روزیِ هیئت مدیرۀ محترم و جناب مهندس رمضانی،چشم های خسته و دستانِ بی بضاعتِ کشاورزان شهر به

زودی و با تحققِ رؤیاهای شیرین شرکت،بر حریمِ امنِ امید و ثبات تکیه بزنن ؛

پتانسیل های دامی و زراعی شرکت سهامی زراعی خضری باعث شده که امروزه شرکت به قلبِ تپندۀ اقتصاد خراسان جنوبی تبدیل بشه .

به امید روزیکه

همۀ شهروندان برای اعتلای آرزوهای دیرینۀ این خطۀ دوست داشتنی قدم بردارن تا سریعتر شاهدِ شکوفایی همۀ ظرفیتهای نهفتۀ

شهر عزیزمون باشیم ؛

نمایِ قبل از نمایشگاه . . .

نمایشگاه از غرفه های متعددی شکل گرفته که هر غرفه بیانگر قسمتی از زندگینامه حضرت فاطمه زهرا(س) می باشد و

موضوعاتِ هر غرفه توسط حجه الاسلام والمسلمین یعقوبی برای بازدیدکنندگان،روایت می شود /.

در محلِّ خروجی نمایشگاه هم خیمۀ امام زمان(عج) و شمایل زیبایی از قبرستان بقیع تعبیه شده . . .

افتتاحِ نمایشگاهِ نگینِ آفرینش در شهرآرزوها

ایّامِ شهادت زهرای " اطهـر " شده

دیدگان خضری دشت بیـاض ، ازین سبب " تَر " شده

خشکیده نهالِ عصمتِ اهـل البیت

شهـرم شده محـزون و  مکـدَّر شده . . .  

در آستانۀ شهادت ،

تصمیم گرفته شد که برای درک بهتر و بیشترِ شهادت حضرت فاطمه(س)،توی شهر یه اتّفاقِ نو بیفته و عطر شهادت بانوی دو عالم

به شیوه ای ملموس تر در ذهن شهر پراکنده بشه ؛

همه بر پیاده سازی و نمایشِ این امر اتّفاق نظر داشتن ؛

زمان زیادی در دسترس نبود و باید یه خلاقیّتِ نسبتاً بزرگ صورت می گرفت

" با شکوه و جهادی "

 و بر این باور،پشنهاد حاجی آقا بدون کوچکترین تردیدی مورد توجّه قرار گرفت . . .

>>> نمایشگاهِ نگینِ آفرینش <<<

حسینیۀ چهارده معصوم بعنوان محلِ پیاده سازی انتخاب شد

ملزومات نسبتاً زیادی مورد نیاز بود که می بایست در یک بازۀ زمانیِ سه روزه تدارک دیده بشه و یه عدّه جوون عاشقِ اهل بیت که

حاج آقای یعقوبی(امام جمعۀ محترم شهرآرزوها) رو در چینشِ غرفه ها و محیطِ نمایشگاه یاری کنن ؛

یه گروه به طبس اعزام شدن برای فراهم کردن تعدادی نخلِ خشکیده جهت تزیین غرفه ها

یه گروه مشغول جمع آوری فرش ها و وسایل داخل حسینیه شدن

تسطیح فضای بیرونی حسینیه با تراکتور،نصب چادر،آماده کردن قبرستان بقیع،صحنه آرایی از میلاد تا شهادت حضرت فاطمه(س)،

تهیۀ تنورهای سنتی با خشت وگل،جمع آوری وسایل قدیمی از سطح شهر،نورپردازی،ساخت منبر باخشت و کاه گل،سوزاندن درب،

تهیّۀ بنر و آکاسیف وخیلی از مواردِ دیگه،با نظم و دقت و سرعت بسیار بالایی به برکت امام عصر(عج) ادامه پیدا کرد ؛

حضور بچّه های انجمن و تعدادی از بانوانِ بسیجی در کنار حاجی آقا،دلگرمی ایشون رو برای به نتیجه رسوندنِ برنامه ها مضاعف می کرد و

با پیشرفتِ هر قسمت از کار،بر خلوص و اشتیاقِ بچّه ها افزوده میشد تا اینکه نتیجۀ موردِ نظر حاصل شد . . .

و صبح امروز با افتتاح نمایشگاه،همۀ خستگی های ناشی از یک تلاشِ عاشقانه از تن بچّه ها بیرون رفت ؛

" خدا قوّت عزیزان "

"شیخ علی" همیشه تکیه گاهِ شهر بود نه متکّی . . .

اون روزا که واژۀ عشق و غیرت برای خیلیامون تازگی داشت . . .

اون روزا که برای بیدار شدنِ شهر،جای یک کاریزمای بی غل و غش خیلی خالی به نظر می رسید . . . 

اون روزا که آبِ کوه در نگاهِ تشنۀ خضری،داشت از ما دریغ می شد . . . 

اون روزا که پروندۀ مجتمع رفاهی امام رضا(ع)خضری در حالِ مختومه شدن بود ، و همۀ دوستان از ساختِ اون نا امید شده بودن ؛

تنها یک فرشته بود که مهندس باقری رو انرژی داد و با جمع آوریِ مساعدت های مالی و معنوی،پرونده ها رو به جریان انداخت . . . 

و اون فرشته    "حجه الاسلام والمسلمین حاج علی خسروی بود"

این روزا شیخ علیِ شهر،حال مساعدی نداره و نمی دونم چند تن از مسئولینِ شهر به یادِ اون همه بزرگیِ این مرد،احوالشو می پرسن !

امشب همگی برای سلامتی ایشون دست به دعا می شیم    - - -     به امیدِ شفای حاجیِ عزیز . . .

شروع نام نویسی از تیمهای فوتسال برای مسابقات جام فجر خضری دشت بیاض . . .

در باشگاه غدیر خضری دشت بیاض

کلید خورد . . .

مسابقات فوتسال جام فجر در ردۀ نونهالان و نوجوانان ؛

و این بار با شور و اشتیاقی مثال زدنی که میشد اون رو در وجود تک تک بازیکنانِ خردسال احساس کرد ؛

نشاط و شادابی بچّه ها خیلی سریع به قلبمون رسوخ و برای لحظاتی روحمون رو تسخیر می کرد . . . 

وقتی عاشقانه برای شهرت قدم بر میداری خیلی راحت تر از اون چیزی که فکرشو میکنی محبوب میشی و

این رفتارهای عاشقانۀ بچّه ها در باشگاه،نشون دهندۀ یک عشقِ پاک بود که چندین سال ادامه داشته والان به این نقطه رسیده ؛

آقا مجتبی،آقا ابراهیم و حسین آقا به معنای واقعی تونستن به ما نشون بدن که میشه با دستانِ خالی یک دنیا محبّت رو دور همدیگه

جمع کرد و آیندۀ اونا رو قبل از هر آسیبی نجات داد . . .

شهر آرزوها نیازی نداره که برای نجاتش خودتو به آب و آتیش بزنی،فقط باید عاشق باشی و برای رسیدن به هدفت عاشقانه گام برداری .

خیلی بیشتر از اون چیزی که امروزه هستیم ؛ در آینده خواهیم بود . . .  " ان شاالله "

سرود نوستالژیِ "خجسته باد پیروزی" توسط دانش آموزان خضری دشت بیاض

ارسالی استاد حمید انصاریان " روی تصویر کلیک کنین "

میدان امام رضا(ع) خضری دشت بیاض " چشمِ شهر "

درمانگاه خضری دشت بیاض از صد تا صفر . . .

اگه وضعیت درمانگاه خضری دشت بیاض رو از نظر کیفیّت مرور کنیم متوجّه میشیم که سال به سال از تبحّر و سواد پزشکان درمانگاه 

کاسته شده و متاسفانه پزشکانی که هم اکنون در درمانگاه شهر مشغول به کارن هیچگونه شباهتی به پزشکان سابق ندارن و به گفتۀ تعداد زیادی

ازهمشهریان،این پزشکانِ جوان در مواجهه با بیماران کاملاً دچار استرس شده و گاهاً 1360درجه در تشخیص بیماری دچار اشتباه میشن به گونه ای که 

بگفتۀ احمد آقا یک دل دردِ ساده رو نتونستن درمان کنن و اون رو آپاندیس تشخیص داده و با اورژانس راهی بیمارستان بهلول گناباد کردن که اونجا دکتر

با یک معاینه ساده و تجویز یک شربت،در همون لحظه درد رو برطرف می کنه ؛!

به گفته "خانم م " که به درمانگاه مراجعه نموده بود،متاسفانه دکتر از طریق تلفن به همکار، نسبت به تجویز دارو برای بیمار اقدام کرده که این امر موجبِ

پرخاشگری بیمار شده و از دریافتِ نسخه امتناع ورزیده است ؛

و موارد مختلف دیگر . . .

متاسفانه وضعیت پزشکی در قاینات بسیاز نامطلوب بوده و وقتی پزشکِ بیمارستانِ شهداء قاین در تشخیصِ دوزِ یک داروی بیهوشی دچار اشتباه میشه به

گونه ای که مرگ یک دانش آموز بی گناه رو در پی داره ما نباید خیلی از وضعیت درمانگاه خضری دشت بیاض ابرازِ تعجّب کنیم !! ؛

امیدوارم که اعضای محترم شورای اسلامی شهر خضری دشت بیاض و مسئولین درمانگاه شهر نسبت به پیگیریِ وضعیت درمانگاه ، جدیّتِ بیشتری به خرج

بدن تا شهروندان محترم از عواقبِ خطراتِ ناشی از این کوتاهی ها در امان بمانند ؛

ورزش خضری دشت بیاض در مسیر موفقیّت . . .

یا قاضی الحاجات،در عبور از چهلمین بهمن " قصّۀ شهرم را خوب بنویس . . . "

" کارهای بزرگ " مردان بزرگ می طلبد . . .

حاج علی برای اعتلای این شهر،خودش را هزینه کرد و بیش از 1000 مرتبه به ادارات شهرستان و استان خراسان جنوبی

مراجعه نمود تا به همه ثابت کند که در صورتِ توفیق،میتوان برای وطن قدم های بزرگ برداشت ؛

بارها اشکِ غرورش بر پای نهالِ شهر جاری شد ولی نشکست و روز به روز با نگاهِ بهتری به آیندۀ نهال خیره شد

بارها در این مسیر با مسئولینِ احمق و نفهمی روبرو شد که تکیه زدن به دنیا از اونا بت های قسی القلب و بی رحمی ساخته بود

امّا با تمام جسارت و تعصّبِ مثال زدنیش از مقابلِ این جاهلان عبور کرد و آرام آرام  روشنایی های امید را با جان و دل لمس نمود ؛

حاج علی پس از سالها تلاش،بالاخره موفّق شد فاز اوّلِ مجتمع رفاهی خاوران را راه اندازی کند ؛ چون

به خدا وصل بود نه به دنیا . . .

نگاهِ مسئولین شهرستان قاینات به خضری دشت بیاض نگاهی حسودانه است و برای دستیابی به آرزوهای شهر

باید با تمامِ توان تلاش کرد . . .