با بارشِ دو بارونِ دل انگیز ، "پاییزِ خضری دشت بیاض" عاشق تر شد ؛

بی شک ،

پاییزِ زیبا و دلپذیرِ خضری دشت بیاض

همه ساله در میانِ فصلهای دیگۀ شهر پادشاهی می کنه و با بوسه بر گونۀ نارنجیِ درختای سپیدار،عاشقانه ترانۀ بارون می خونه ؛

و امسال عاشق تر از گذشته ؛

چه عاشقانه است خش خشِ برگهایی که برای آرامشِ خودمون به سکوتِ اونا پناه می بریم  . . .

پاییز ؛ عروسِ همۀ فصلهای شَهره ؛

به اندازۀ تمومِ برگهای پاییز،برای شهرِ قشنگِ خودمون آرزوهای خوب بکنیم

پاییز ؛ قطره قطره گریه می کنه

سرد و نامهربون نیست

پنجره های شهر رو به روی پاییز باز کنیم

بوی بارون ؛ بوی همۀ آرزوهای ماست