با سبدی از سوسن و سنبل به بچّه های بهار نزدیک شدم
لبخند مهر بر چهرۀ زیباشون نقش بسته . . .
اندوه زمستون رو به فراموشی سپرده بودن و شادابی و نشاط رو فریاد میزدن
خونه تکونیِ شهر با دلای سبزشون پیوند خورده بود و با رنگ کردنِ بلوکه ها صفحۀ قلبشون رو هم جلا می دادن ؛
" زنـــده بــاد شهــر آرزوهــــا "


