یادی از تازه درگذشتگان شهرآرزوها . . . " قرائت فاتحه "

در ســالِ جــدیــد هــم،دلِ مــا پــُر غــم شـــد

چنــدین عــزیــزِ دل ؛ ز خضـــری کـــم شـــد

پنــج تـــن ز سنیـــنِ مختلــــف بـــا پـــــــرواز

رفتنـــد و تمــــامِ دیدگـــان شبـــنم شــد

بــــا منفــــردی،فتـــوّتی هـــم جـــــان داد

پشتِ من و مــانـدگـــان حســابی خـم شد

ای کــاش زمــان کمی عطــوفت می کــرد

بــا رفتنشان شــربتِ شیرین ســــم شــد

بعـــدم که میــــامی و قلیــــزاده ی مـــا

رفتنــد و غروبشـــان پــــر از ماتـــم شــد

خـــرداد هنـــوز نیـــامــد از راه،کــه بــــاز

پیچیــد خبـــری،صدای خضــــری بــم شــد

گفتنـــد میـــامی کــه لقب هست حسیــن

در راه عزیمــت،نفســش بی دم شـــد

یک مـــردِ عــزیــز و مهـــربــان بـــا رأفــت

بــر سـردرِ منـــزلش،سیـــه پــرچــم شــد

ای کــاش کـــه یکبــارِ دگــر مهلت بـــود

میشــد کـــه دوبـــاره بــا پــدرها جــم شد

بـــوسیـــد تمـــام دست و پــاهـــای پــدر

بـــر خستــگیِ قلبِ پـــدر مـرهـــم شـــد . . .