و مکروا و مکرالله والله خیرالماکرین(قضاوتِ تاریخ!)
روزگاری تـاریخ قضــاوت خواهــد کـــرد ؛
و قضـاوت تاریـــخ صریــح و بُرّنــده و بی‌رحــم خواهــد بــود ؛
روزگــاری تــاریخ به آینــدگان خواهـد گفت که بر ســر حیثیت و شرف و کیــانِ خضری دشت بیاض چه آمده است؟
چـه‌ها فروختنـد؟ و به چـه قیمتـی؟ چـه خریدنـد؟ و به چـه قیمتـی؟!
روزگـاری تـاریــخ قضـــاوت خواهـد کـرد ؛
همـان طـــور کـه امـروز قضـــاوت می‌کنـد؛ مـدّرس را و بنی‌صــدر را ؛
آن روز تکلیفِ سربلنــد و سرافکنــده معلــوم می‌شـــود !!!
اول می‌خواسـتم شعر بنویسم و فریـادم را در لفـافِ لطافت بپوشانم اما دیدم دیگر سلاح سردِ سخن کارساز نیست و باید خطبه خواند!
خطبــه‌ای آتشین و صریــح از روی سرمشـق ذوالفقــاری خطبـــه‌های امیــرالمـومنیــن(ع) ؛
خطبـــه‌ای که بتوانـــد به محضـــر مدافعـــان سینـــه شکستــــه ولایــت عرضـــه شوــــد ؛
آری تاریــخ قضاوتتـــان خواهــد کــرد،همان طــــور که امروز قضـــاوت می‌کنـــد ؛
تاریخ خواهد گفت که در یک بازه زمانی،جوانــانی از خطـهٔ خضــر(ع) بودنــد که آرام و بی‌صـــدا از درون سوختنـــد تا مبـــادا حــقِّ شهرشان
پایمـــال شود و خـــون بسیجی‌هــــای روح‌الله و شهـــدایِ خاکشان بی ثمر بماند . . .
همت‌های بلنـــدی بودند که حـرف‌هـــای درشت و ناســـزا و تهمــت هـــای واگرایـــی را به جـــان خریــدنــد و مظلومــانــه پای خیبرِ خضری
ســـر دادند،اما دل به ترس از منـافق و انفعــال
هرگــــز !
تازیـــخ خواهــد گفــت که چگونـــه آبِ خضـــری دشت بیـــاض را بــه تـــاراج بردند و حــقّ منطقـــه را بــه آمـــاج ؛!
بســــم الـــله الرحمــــن الرحیـــم
" اقتــرب للنـــاس حسابهـــم و هـــم فی غفلـــهًْ معرضـــون : حسابشان نزدیک شــده است و آنـــان در بى خبــرى رویگرداننــد "
