دین عقیده مقدّس ، وطن خانه مقدّس و امید زندگی مقدّس ملت هاست "وطنم پارۀ تنم"

خضری دشت بیاض "سرچشمۀ زیبایی های طبیعی" در استان خراسان جنوبی

شهرآرزوهای ما،زیباترین بافت و چشم نوازترین مبلمان شهری رو در خراسان جنوبی داراست و فصول مختلفِ سال رو میشه به زیبایی در

چهرۀ اون مشاهد کرد و تخیلات شاعرانه رو با دیدن طراوتِ منظره هاش بروز داد . . .

همواره مسافران و زائران به این مطلب اذعان داشته و دارند ؛

حجت الاسلام والمسلمین سیدابراهیم رئیسی تولیت آستان قدس رضوی در مسجد امام حسین(ع) خضری هم به این موضوع اشاره کردن و

به نمازگزاران گفتن که این شهر عطر و بوی معنویّت و قابلیّت های خوبی داره و باید قدرشو بدونیم .

دکتر کهن ترابی عزیز هم بارها به پتانسیل های بالای خضری دشت بیاض اشاره داشتن و مسئولین رو به تلاش برای اعتلای این خطه

سفارش کردن و همواره از خضری دشت بیاض به عنوان دروازه تاریخ خراسان جنوبی یاد کردند ؛

پس بیاین بیشتر از گذشته قدر شهرمون رو بدونیم و برای اعتلای اون تلاش کنیم ؛

خیلی به گفته های تو خالیِ اطرافیان توجّه نکنیم چون مقایسۀ خضری دشت بیاض با هر شهر دیگه ای در شهرستان(بجز قاین) قیاسِ

مع الفارق بوده و مثل این می مونه که هلو رو با سیب زمینی مقایسه کنیم که این قیاس اصلا از بنا نادرسته ؛

بنده از انجمن همیاران نیمبلوک می خوام که از موازی کاری پرهیز کنن و چشمشون رو بر واقعیّت ها نبندن ؛

در گروه انجمن همیاران بخش نیمبلوک که استارت اون رو همشهریان عزیزمون زدن نباید خیلی مظلوم نمایی کرد که یک نفر پیدا بشه،

این جسارت رو به خودش بده و بگه که در صورت ارتقای بخش نیمبلوک به شهرستان،مرکزی غیر از خضری دشت بیاض برای اون در نظر

گرفته بشه ، هرچند بزرگان انجمن نظرشون رو به خوبی عنوان کردن ولی  باید عناصر نفاق رو شناسایی کرد و به خوبی از ارزشهای

نقاط مختلف بخش حمایت کرد ؛

خضری دشت بیاض ده ساله که کوتاه میاد و سر به سر کسی نمی ذاره چون همواره لطف خداوند متعال شامل حال ما بوده، ولی

دوستان انجمن همیاران باید بدونن که هیچ ارتقایی نباید در  بخش صورت بگیره مگر اینکه ابتدا به شهرستان ارتقاء پیدا کنیم و

اونوقت منطقه ای ادعای بخش کنه ؛

شهر خضری دشت بیاض نخبگان بسیار زیادی رو به جامعه تزریق کرده اعم از علمی و سیاسی و نباید با بی انصافی و هرزه گویی های یک

عدّۀ بی انصاف چشم دلمون رو بر واقعیّت های شهر ببندیم ؛

این فکر که ما بذاریم مثلاً فلان دهستان به بخش ارتقاء پیدا کنه بدون ارتقای بخش نیمبلوک به شهرستان،خیلی فکر احمقانه و جاهلانه ایه ؛

ای کاش می شد گوشه ای از احساسات ناب و غیرتِ جوونای شهر رو در جلسه ای که با اونا داشتیم  اینجا به تصویر کشید ؛

من از جناب آقای گلچینِ عزیز به عنوان نماینده سیاسی دولت میخوام که به طور قاطع از حقوق شهر و بخش دفاع کنن که البته تا

این لحظه همین گونه بوده و محبوبیّت ایشون هم در بین اهالی،تصدیق همین موضوعه ؛

مجتمع دامداری خضری دشت بیاض در چه مرحله ای . . .

طبق گفتۀ

آقای ولیــان عضو محترم شورای اسلامی ادوار گذشته :

" مجوز مجتمع دامداری در دوره گذشته اخذ شده و در این دوره باید پیگیری ها جهت احداث ادامه یابد "

طبق گفتۀ

آقای عبــاسی عضو محترم شورای اسلامی :

" سه مکان برای احداث مجتمع انتخاب شده ولی دامداران برای پیگیریِ احداث و نظرسنجی بابت تعیین محـلِ مجتمـع ،

هیئت مدیره ای معرفی نکرده اند و فعلاً قضیه منفعل مانده است ! "

و طبق نظرِ

جناب آقای قلی پــور بخشدار محترم سابق بخش نیمبلوک :

" بهترین مکان برای فعالیّت دامداران،حاشیۀ دامداری های میم است که زیرساخت های لازم در آنجا پیاده شده است "

دانشگاه پیام نور خضری دشت بیاض و فراز و نشیب ها

در تیرماه سال یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج،خبرِ خوشِ راه اندازی دانشگاه پیام نور خضری دشت بیاض به صورت رسمی،باعث شد تا

فضای شهر لبریز از شور و شادمانی بشه . . .

اهالی شهر همه از این خبر مسرّت بخش خوشحال شدند ؛

در ابتدای امر جهت راه اندازی اولیّه،هیئت مؤسسی متشکل از بزرگان شهر شکل گرفت تا رفع نیازهای مالی و همچنین جذب نیرو به کمکِ

این عزیزان در دستور کار قرار بگیره ؛

با گزینش و مصاحبۀ چندین فارغ التحصیل،بالاخره حاج آقای سالاری،آقای شرفی و بنده کار خودمونو در این دانشگاه نوپا شروع کردیم ؛

با توافقات بین آموزش عالی و جهاد کشاورزی،ساختمان جهاد کشاورزی در اختیار دانشگاه قرار داده شد /.

رنگ آمیزی،سیم کشی،حصارکشی،فضای سبز و . . . با همیاری و مساعدت کارکنان انجام گرفت ؛

نام دانشگاه خضری دشت بیاض برای پذیرش دانشجو در دفترچه کنکور سراسری درج شد و دغدغه های کارکنان بویژه بنده به عنوان

مسئول آموزش برای آماده کردن محیط جهت جذب دانشجو شروع شد . . .

"پیدا کردن استاد/تهیه کتاب/فراهم نمودن خوابگاه/وسیله ایاب و ذهاب/بیمه دانشجویان/تجهیز کلاس ها/ثبت نام/تهیه اسناد مالی/ و "

از اون روز تا الان حدود 12 سال میگذره و دانشگاه با پشت سرگذاشتن مشکلات عدیده ای از جمله جلب رضایت مالکین برای آزاد سازیِ

زمین جهتِ ساختِ ساختمان جدید دانشگاه،به وضعیت موجود رسید ؛

بنده پس از یکسال فعالیّت در دانشگاه ، به استخدام بانک صادرات در اومدم و کم کم کارکنانی جدید و جویای کار وارد این حیطه شدند ؛

در این مدّت هم به ترتیب حاج آقای سالاری و حاج آقای حسینی بر کرسی ریاست دانشگاه تکیه زده بودن ، تا اینکه :

چند روز قبل خبر انتصاب آقای شرفی (مسئول محترم آموزش دانشگاه) به سمت ریاست این فضای آموزشی در گوش شهر پیچید و بازتابِ

مثبت و امید بخشی رو روانه آینده کرد .؛

بنده ضمن قدردانی از حاج آقای حسینی بخاطر زحمات و خدماتِ ارزنده ایشون،روزهایی روشن و لبریز از امید رو برای آقای شرفی آرزومندم و

امیدوارم در کنار بزرگانی همچون دکتر سالاری،دکتر شربتیان،حاج آقای حسینی و سایر عزیزان بتونن برای این دانشگاه آینده ای طلایی و

درخشان رو رقم بزنند/.

از جناب آقای دکتر ثقفـی بزرگـوار (ریاست محترم دانشگاه استان)و جناب آقای مهـدی خسـروی عزیـز(مدیر حراست استان)

هـــــم بـابــت حمــایت روحـــی و حُسـن اعتمـــادشــون بـــه محمّـدآقـــا صمیمــانــه سپـــاسگــزارم/.

آماده شدنِ زیرساختهایی دیگر در خضری دشت بیاض و گامی جهش وار به سوی ارتقاء

در هر جوامعی،توسعۀ فرهنگِ عمران موجب ارتقاء امید شهروندی و توسعه اقتصاد شهری میشه و البته این امر نیازمندِ تلاش وپیگیری جدّیه ؛

پیگیری های مسئولین شهرمون بویژه اعضای محترم شورای اسلامی خضری دشت بیاض در ادوار گذشته و حال،منجر به این شده که

اکنون شاهد رشدِ شاخه های مختلف زیرساخت ها در شهر عزیزمون باشیم که بسیار امیدوار کننده است ؛

شهرمون داره در ابعاد مختلف عمرانی رشد می کنه که نیازی به عنوان کردن اونا در این وبگاه نیست و فقط دو نمونه رو در اینجا به تصویر

می کشم تا بدینوسیله تقدیری هم کرده باشم از عزیزانی که برای احیاء و احداث این ساختمان ها زحمت کشیدند . . .

انسان های موفّق هرگز دست از تلاش بر نمی دارند و آنهایی که ناامید می شوند هرگز موفقیّت را تجربه نخواهند کرد ؛

متــاسفــانــه خیلی از جوونــای امــروزی ،

دست روی دست میذارن ،

بدون توجه به مسئولیت هایی که باید بپذیرن،به دنبال تفریحات،مسافرت ها،فوتبال،استراحت،خواب،تلویزیون و فیلم و سینما،موسیقی و

دوستان و کارهای انفرادی مربوط به خودشونند . . . .

اونا همیشه مثل یه یک مهمون سر سفره می شینن، غذاشونو می خورن ومیرن،بدون اینکه بدونن در زندگی چه مسئولیتی دارند !

حتی یک لحظه هم این جوونا نمیتونن خاطرات پدراشونو تداعی کنند !

متاسفم برای جوونایی که در خضری دشت بیاض زندگی می کنن و از زندگی،فقط گله کردن رو یاد گرفتن و همواره از وضعیت موجود

اعلام نارضایتی می کنند !

روایات زیادی رو داریم که میگه : اگر در سرزمینی آب و هوا و خاک مساعد برای کشاورزی و دامداری موجود باشه و عدّه ای بیکار باشن باید در

پیشگاه خداوند متعال پاسخ بدهند !

جوونای خضری دشت بیاض اگه یه سری به روستاهای زیرکوه و پسکوه بزنن متوجه میشن که باید چطوری در سختی ها زندگی کنند ؛

خضری دشت بیاض،ییلاقیه که برای دامداری وکشاورزی بسیار مساعده و فقط باید همّت داشت و وقت گذاشت ؛

متاسفانه خیلی ها موضوع شرکت سهامی زراعی خضری رو مطرح میکنن و علّت عقب موندگی خودشونو "شرکت سهامی زراعی"

معرفی می کنن که بسیار دلیل احمقانیه ؛

بگذریم،

در این اوضاع نابسامانِ افکارِ ضعیف و ناامید کننده،خوشبختانه جوونایی هم پیدا میشن که با اتّکال به خداوند و همّتی ستودنی ،

کارشون رو از صفر شروع کردن،نگاهِ مهربون و کریمانه خداوند رو متوجّه خودشون نمودن و هیچگاه از زندگی و مقدّرات اون شکایتی نداشتند/.

یکی از جوونای دوست داشتنی خضری دشت بیاض،حسن آقاست که همواره گل لبخند بر لباش خودنمایی می کنه و تونسته برکتِ الهی

رو در زندگیش به خوبی تجربه کنه و با عشق و علاقه ای وصف ناشدنی،سرش رو به دامپروری مشغول کرده و  زندگیشو " پویـا "؛

ابتدا با یک رأس گاو شروع کرد و الان صاحب یک گاوداری با بیش از 15 رأس گاوه که هم از محلِ فروش گوشت اونا ارتزاق می کنه و

هم از فروش شیرشون ؛

برای ارتقای کارش هـم در حـال سـاخت مجتمـع دامـداری بـا امکـانـات بیشتـریـه کـه ان شـاالله بتـونـه درآیندۀ نزدیک الگـوی خـوبی بـرای

جوونای منفعل و بی انگیزه شهر باشه ؛

با آرزوی توفیق و تندرستی برای همه جوونایی که عشق،امید و پویایی رو در شهرمون زنده نگه داشتن ؛