چند دوره هست که :
قریب به 4000 نفر واجد شرایط رأی در خضری دشت بیاض به پای صندوق های رأی میرن و
شوراهاشونو انتخاب می کنند ؛
برای انتخابات حرمت قائل میشن و وقت میزارند ؛
اینکه چه کسی انتخاب بشه،خیلی براشون مهمّه ؛
ولی بعد از انتخاب . . .
ولی بعد از " انتخاب " این شوراها هستن که باید برای مردم وقت بذارند !
این شوراها هستن که باید از تحقیر شدن اهالی جلوگیری کنند !
این شوراها هستن که باید خواب رو برخودشون حروم کنن تا این حقّ الناس بزرگ رو به خوبی ادا کنند !
این شوراها هستن که باید به خواسته های اهالیِ این خطۀ مقدّس(اعم از کشاورزان و دامداران ) توجّه کنند !
ولی در چند دورۀ اخیر چه قولهایی زیر پا له شدن و خواسته های مردم به فراموشی سپرده شد ؟!
برخی از قولهای اعضای شورای اسلامی فقط برای جذب آراء مردم بود چون از اختیارات شوراها خارج بود و توان انجام اونا رو نداشتند !
ولی موضوعی که اکثر اهالی شهر،تقریباً هر روزه دغدغۀ اون رو دارن و اعضای محترم شورای اسلامی میتونن با جدیّت و تنظیم یک
بازۀ زمانی مشخص به این دغدغه پاسخ بدن پیگیریِ " مجتمع دامی " هست که حدود 20ساله مردم انتظارشو می کشند /.
یعنی واقعاً روی پیشونی مردم چی نوشته شده که اینجوری باید حقارت بکشن و چشم انتظار باشند . بابا جان مجتمع دامی حقّ مردمه،
جوونا دارن روز به روز بیکارتر میشن و شما باید پاسخگو باشید .
بخدا اگه یک نفر از دوستان شورا یک ماه به صورت جدّی این قضیه لعنتی رو پیگیری کنه میتونه با مراودات سیاسی و اجرایی مشکل رو حل کنه و
یا حداقل جواب قانع کننده ای به مردم بدبخت بده .
تا کی باید جلسه بگیریم و به بدبختی های خودمون یک مسئله ای اضافه کنیم ، بابا گرفتاری های مردم داره در دلِ فرصت های شما گم میشه ؛
برای اینکه حقّ مردم گرفته بشه باید هزینه بدیم،هزینه کنیم،برین توی حلق مسئولین،همونجوری که موسی قربانی گفت .
در اینکه شورای شهرمون فعالیّت میکنه و هدفش اعتلای شهره من شک ندارم ولی باید به تناسب خواسته ها حرکت بشه و
در این حالتِ انفعال تغییر ایجاد بشه . . .
به خدای احد و واحد که می پرستین کشاورزای ما یک چاه کشاورزی شخصی دارن که اون هم محدودیت داره پس حداقل به فکر دامدارمون باشیم .
بارها در تریبون نماز جمعه اعلام شد که منطقه ما پتانسیل های زیادی داره که باید مسئولین برن برای بالفعل شدن اونا ؛
من خواهش میکنم از همه همشهریان که با حمایت همه جانبه از شوراها،اونا رو به سمت هدف سوق بدن تا بهتر بتونیم به آینده شهرمون
امیدوار باشیم ؛
آدم دلش کباب میشه وقتی برخی صحنه ها رو توی شهر خودش می بینه ! مثلاً
هفته قبل رفتم سری از چاه باغستان دشت بیاض زدم چون شنیده بودم ولی باورم نمیشد ؛
بخدا ؛ چاه داشت نفس می کشید یعنی آب کم میشد و دوباره جریان پیدا می کرد و به گفته حاجی نوابی این یعنی خشکسالی !
نفرین بر اون نماینده ای که داستان شهرستان شدن رو مطرح کرد و ما رو از پیگیریِ نیازهای اصلیمون دور کرد ؛
لعنت به اون نامردیکه که فولاد رو آورد در منطقه ممنوعه ما ؛ به ما برچسب واگرایی زد بخاطر اعتراض به حقّ مون ؛
پروفسور کردوانی پدر کویرشناسی ایران میگه : دشت های خراسان جنوبی بی آب شدن و اخطار میده !
ومدام با صنایع کارشناسی نشده در سطح کشور به مخالفت بر می خیزه :
کردوانی با انتقاد از ایجاد صنایع در مناطق خشک کشور تصریح کرد: چرا اصفهان باید به شعاع 50 کیلومتر
ناحیه صنعتی داشته باشد ، با کدام آب قرار است در اردکان یزد کارخانه فولاد ساخته شود؟
حالا ما بیایم داد بزنیم که ده سال دیگه قاینات خشک میشه ؛ کو گوش شنوا ؟
توی سرایان به دلیل خشکسالی 18 ساله،زمین تا 32کیلومتر شکافته میشه و رانش پیدا می کنه تا جایی که به گفته مسئولین،
حتی تاسیسات زیر ساختی رو با خطر مواجه کرده ؛ حالا اون احمق به ما تهمت واگرایی میزنه ؛
دشت اسفدن از بی آبیِ سفره های زیر زمینی شکاف بر میداره و کیه که باور کنه ممکنه فردا آب شهرستان هم مثل قنات شاهیک
خشک بشه !
40 سال قبل در خضری دشت بیاض با حفر یک چاه 35 متری به آب می رسیدن ولی الان باید 190متر حفاری کنن تا به آب برسند !!!
ما نباید نگران باشیم ؟!!!
حالا
با همۀ این مشکلات پیش رو در مبحث کشاورزی "حداقل دامدارامون رو دریابیم" !!!
