هر کجا هستی سهم اندک خودت رو از خضری دشت بیاض بجا بیار
امید همچون پرنده ای خوش بال و پر،در قلب خضری دشت بیاض لانه گزیده
بدون گفتن هیچ کلمه ای مدام آواز می خونه
و این آواز های قشنگ
هیچ گاه متوقف نخواهد شد
احساس های مثبتِ زیادی در لا به لای این آوازها نهفته شده
آوازه های امید،ستون شهرمونن
ما با اشتیاقِ خودمون می تونیم این امید رو پُرفروغ تر جلوه بدیم
ظرفیّت های شهرمون شگفت انگیزه
انرژی لازم در دل جوونای شهر وجود داره
یقین داشته باشین ما مقصدِ ارزشمندی رو پیش رو داریم
ما لحظه های سختی رو پشتِ سر گذاشتیم، چون
خیلی وقتا درک نشدیم
ما باید بی دلیل شاد باشیم ، چون یه روزی
هجمه ی مشکلات،ما رو به زیباترین شکل در خواهد آوُرد
خضری دشت بیاض،چیزای زیادی برای دوست داشتن داره
به اونا تکیه کنین
ما نباید در دریای موسی غرق بشیم
پنجره های امید رو به سوی روشنیِ بهار باز کنین
بزرگترین معجزه ها منتظر ماست
از فردا قاصدک های امید رو به آسمون بسپاریم
معجزه ها رو درو خواهیم کرد
