فصل باران است "بارانی" شویم

فصل بارونه . . .

بوی خاک،بوی شبنم،بوی نم

چه کِیفی داره زیرِ بارونای خضری

وقتی قطره هاش به شونه هات میخوره،خستگیِ یکسال از تنت بیرون میزنه . . .

می باره /// و

خیلی راحت خودشو به رُخِ همه می کشه ؛ بدونِ هیچ ادّعایی

بجای یک شهر " آرزو و انتظار " و بی هر بهانه ای خودشو به شیشه های خضری دشت بیاض میزنه و میگه :

نگران نباش ؛ من هستم . . . جورِ همۀ نامهریا رو می کشم

بذار همه دیوانگی کنن

من برای آرزوهای زخم خورده ی تو ، مشتاقانه می بارم

تداومِ عاشقانه های من ، هر قفلی رو باز می کنه

نگران نباش