"شیخ علی" همیشه تکیه گاهِ شهر بود نه متکّی . . .

اون روزا که واژۀ عشق و غیرت برای خیلیامون تازگی داشت . . .

اون روزا که برای بیدار شدنِ شهر،جای یک کاریزمای بی غل و غش خیلی خالی به نظر می رسید . . . 

اون روزا که آبِ کوه در نگاهِ تشنۀ خضری،داشت از ما دریغ می شد . . . 

اون روزا که پروندۀ مجتمع رفاهی امام رضا(ع)خضری در حالِ مختومه شدن بود ، و همۀ دوستان از ساختِ اون نا امید شده بودن ؛

تنها یک فرشته بود که مهندس باقری رو انرژی داد و با جمع آوریِ مساعدت های مالی و معنوی،پرونده ها رو به جریان انداخت . . . 

و اون فرشته    "حجه الاسلام والمسلمین حاج علی خسروی بود"

این روزا شیخ علیِ شهر،حال مساعدی نداره و نمی دونم چند تن از مسئولینِ شهر به یادِ اون همه بزرگیِ این مرد،احوالشو می پرسن !

امشب همگی برای سلامتی ایشون دست به دعا می شیم    - - -     به امیدِ شفای حاجیِ عزیز . . .