خدا خودش میفهمه،روزگارِ دلم رو

دلم میخواد که خضری،یه روز گلستان بشه

تو سینمای شهرم،آرزو اکران بشه

غصّه و غم جم بشه،از شهرِآرزوها

لبهای بی شکوفه،شکوفه باران بشه

تو قصّۀ زندگی،نازل بشه ارادت

شایدکه زنده بودن،اندکی آسان بشه

دردِ نگاهِ خضری،چندساله بی علاجه

باید با خوندنِ عشق،دوباره درمان بشه

خدا خودش میفهمه،روزگارِ دلم رو

دلم میخواد سفیرِ،روضۀ رضوان بشه

تو باغچۀ زمستون،برفِ زیادی ریخته

با تابشِ تبسّم،شاید بهاران بشه

دیشب یه خوابی دیدم،ستاره گفت تو گوشم

خدا میخواد که خضری،قلبِ خراسان بشه