آهِ شقایق . . .
توی این روزهـــا و شبهـــــای قشنگ و خواستنــــی
آسمــــون رو دوس دارم ستــــاره نقّــــــــــاشی کنن
به ستـــــــاره ها بگم با همدیگــــــه آشتی بشن
دست به دست هم بدن خاکمو آب پاشی کنن
بوی خاک، آدمــــــــــو از سنگدلیـــــــا دور میکنه
نمی خوام که خاکمو سفــــــــال و کاشی بکنن !
خدایا بگـــــــــــــــو به بچّه های همســـــــایۀ من
تا به کی میخــــــــوان بـــرام مانـــــع تراشی بکنن ؟!
نمیدونن که یه روز آهِ شقـــــایق می گیـــــره
چرا باد اطرافمـــــــــو پُـــــــــر از حواشی بکنن ؟
اینـــــه پاداشِ منی که باهاشـــــون یه رنگ بودم ؟
چرا اینقدر دلمـــــــــــــو باید خراشــــــــــی بکنن ؟
مگه بچّه های همســـــــــــایه نمـــــاز نمی خونن ؟
چرا با سنگدلی،بـــاد کارهـــــــــای ناشـــــــــی بکنن ؟
نکنــــه مثـــل فلانیــــــا میخــــوان تقــــاص بِــدنیــا کــه دین ودنیاشـــون رو، متـــلاشــی بکنـــن
بگو جـــای اینهمه ناشکـــــری و ناسپـــــاسی
سفـــــــــره ای پهن بکنن،رنگشـــــــــو آشی بکنن
-----------------------------------------------------------------
سفـــــــــره ای پهن بکنن،رنگشـــــــــو آشی بکنن ... " سفرۀ ابوالفضل ع "
