دانشگاه پیام نور خضری دشت بیاض و فراز و نشیب ها
در تیرماه سال یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج،خبرِ خوشِ راه اندازی دانشگاه پیام نور خضری دشت بیاض به صورت رسمی،باعث شد تا
فضای شهر لبریز از شور و شادمانی بشه . . .
اهالی شهر همه از این خبر مسرّت بخش خوشحال شدند ؛
در ابتدای امر جهت راه اندازی اولیّه،هیئت مؤسسی متشکل از بزرگان شهر شکل گرفت تا رفع نیازهای مالی و همچنین جذب نیرو به کمکِ
این عزیزان در دستور کار قرار بگیره ؛
با گزینش و مصاحبۀ چندین فارغ التحصیل،بالاخره حاج آقای سالاری،آقای شرفی و بنده کار خودمونو در این دانشگاه نوپا شروع کردیم ؛
با توافقات بین آموزش عالی و جهاد کشاورزی،ساختمان جهاد کشاورزی در اختیار دانشگاه قرار داده شد /.
رنگ آمیزی،سیم کشی،حصارکشی،فضای سبز و . . . با همیاری و مساعدت کارکنان انجام گرفت ؛
نام دانشگاه خضری دشت بیاض برای پذیرش دانشجو در دفترچه کنکور سراسری درج شد و دغدغه های کارکنان بویژه بنده به عنوان
مسئول آموزش برای آماده کردن محیط جهت جذب دانشجو شروع شد . . .
"پیدا کردن استاد/تهیه کتاب/فراهم نمودن خوابگاه/وسیله ایاب و ذهاب/بیمه دانشجویان/تجهیز کلاس ها/ثبت نام/تهیه اسناد مالی/ و "
از اون روز تا الان حدود 12 سال میگذره و دانشگاه با پشت سرگذاشتن مشکلات عدیده ای از جمله جلب رضایت مالکین برای آزاد سازیِ
زمین جهتِ ساختِ ساختمان جدید دانشگاه،به وضعیت موجود رسید ؛
بنده پس از یکسال فعالیّت در دانشگاه ، به استخدام بانک صادرات در اومدم و کم کم کارکنانی جدید و جویای کار وارد این حیطه شدند ؛
در این مدّت هم به ترتیب حاج آقای سالاری و حاج آقای حسینی بر کرسی ریاست دانشگاه تکیه زده بودن ، تا اینکه :
چند روز قبل خبر انتصاب آقای شرفی (مسئول محترم آموزش دانشگاه) به سمت ریاست این فضای آموزشی در گوش شهر پیچید و بازتابِ
مثبت و امید بخشی رو روانه آینده کرد .؛
بنده ضمن قدردانی از حاج آقای حسینی بخاطر زحمات و خدماتِ ارزنده ایشون،روزهایی روشن و لبریز از امید رو برای آقای شرفی آرزومندم و
امیدوارم در کنار بزرگانی همچون دکتر سالاری،دکتر شربتیان،حاج آقای حسینی و سایر عزیزان بتونن برای این دانشگاه آینده ای طلایی و
درخشان رو رقم بزنند/.
از جناب آقای دکتر ثقفـی بزرگـوار (ریاست محترم دانشگاه استان)و جناب آقای مهـدی خسـروی عزیـز(مدیر حراست استان)
هـــــم بـابــت حمــایت روحـــی و حُسـن اعتمـــادشــون بـــه محمّـدآقـــا صمیمــانــه سپـــاسگــزارم/.
