تقژ خوردن سنّتِ دیرینه ایست/تقژ را باید بخورد فهمید چیست ! - - - مطلب چندش آور - - -

اغلب کسانی که دوران طفولیّت خودشون رو در خراسان جنوبی و بویزه خضری دشت بیاض گذرونده اند وقتی خاطرات تکرارنشدنی اون دوران رو

در ذهنشون مرور میکنن یکی از زیباترین و چالشی ترین صحنه های اون زمان گرفتن تقژها،برشته کردن و خوردن اونا میتونه باشه . . .  !!!

تقزها یا زنجره ها یکی از حشرات پرسروصدای خردادماه هستن که با توجه به خشکسالی های دو دهۀ گذشته کمتر صدایی از اونا شنیده بودیم ؛

این حشراتِ دوست داشتنی که عموماً در حالِ آواز خوندن روی گیاهان هستن،زمانی نه چندان دور یکی از خوشمزه ترین غذاهای گرمسیری

به شمار میرفتند . . . 

" تژق مصرف خوراکی دارد و به عمل بودادن یا برشته کردن آن برجو گویند و به ذائقه مردم محلی طعم لذیذی هم دارد . مردم محلی بیرجند تژق را

مثال تخمه شور و مصرف می‌کنند "     - برگرفته از ویکی پدیا -

بچّه های خضری دشت بیاض هم (نسل ما و قبل تر) در دوران نوجوانی علاقۀ زیادی به تقز داشتن و همواره برای خوردن اون لحظه شماری میکردن؛

اون زمانا یادمه با حسین آقـا نایلـون بر میداشتیـم به زادگاه تقژهـای خضـری یعنی بنـد خـان سـری میزدیم که مـاحصـلِ این تفـریح چنـد ساعتـه،

جمع آوری حدود هزار تقژ بود که البته حسین آقا همیشه سهم بیشتری داشت و استعداد خودشو از همون زمان به رخ می کشید " سالم بشن"

همیشه یک ماهی تابۀ زغالی با یک جعبه کبریت و نمک،پشتِ پل آماده داشتیم که تقژ ها رو برجو  کنیم و با خوشمزگی بخوریم . . . !

حدود بیست سال و اندی از اون زمان میگذره و در این مدّت از این لذّتِ ناب محروم بودیم و هستیم ؛

چند روز قبل یکی از همکارای عزیزم در قاین برام تعریف می کرد که باتّفاق همسرگرامی در باغات قاین به دنبال شکار تقژ رفتن و این حکایت باعث

شد تا این مطلب رو برای تداعی شدنِ خاطرات ایّام قدیم به رشتۀ تحریر در بیارم . . .

تقــژ بخــوریــد و از خــوردن اون لـــذّت ببــریــد !