اینجا زندگی جاریست ؛ خانه ای به حجمِ صفا و مهربانی

صبح جمعه ؛

دعای ندبه تموم شده و خورشیدِ مهربانی در آسمانِ خضری خودنمایی می کنه . . .

دلِ شهر کمی سرده و هوا طعمِ زعفرون گرفته ؛

بوی نونِ تنوری توی کوچهٔ سادگی پیچیده و دودِ خاطره های بی بی جون به مشام میرسه ؛

آتشِ هیزم های تنور،خاطره انگیزتر از  اون چیزیه که فکرشو می کنی ؛

اون طرف تر تخم بلدرچین رو آب پز کردن و گذاشتن توی سفره ای که از خاطراتِ گذشته لبریزه ؛

اینجا یه آشیانِ مِهره که اون صفای گذشته های خضری رو با خودش به امروز آورده ؛

اینجا دل به آتشِ تنور خوش کرده اند،تنوری که میسوزه تا خضری چشم به دستِ بنده هاش نداشته باشه ؛