إنَّ حُسنَ الظَّنِّ مِنَ العِبادَةِ/حسن ظن و خوش‌بینیِ انسان،خود یکی از مصادیق عبادت است .

برخی از دوستان مدام از بنده سراغ اون بندهٔ صالح خدا رو میگیرن و این درحالیست که بنده تاکید کردم در چنین مواردی
 نباید تجسس کرد و در حقیقت باید دنبالِ پیدا کردنِ خودمون باشیم تا کمتر دچار گناه و معصیّت شویم . . .
با عنایت به اینکه مریدانِ این بزرگوار مامور به سکوت هستند و همچنین با اعلامِ نامِ ایشون مطمئناً مراجعین به این عزیز زیاد خواهند
 شد و این موضوع هم نگران کننده هست پس لزومی نداره خیلی سراغِ اصلِ قصه رو بگیریم .
چند تن از دوستان هم با اعلام شدنِ این قصّه به گونه ای ابرازِ ناراحتی کرده وعلنی شدنِ این کرامات،خوشایند ایشون نبوده ! که البته
این موضوع طبیعیه .
در رسانه های مختلف،بارها بنده شاهد بوده ام که از کراماتِ بزرگان سخن به میان آمده وحتی در شبکه های مجازی فیلمهایی هم
 از این عزیزان موجود هست که در برنامه های مختلفِ مذهبی از ایشان دعوت بعمل آمده و حضورشان تاثیر بسزایی در اعتقاداتِ مخاطبین
داشته است و این نشون میده که شیعیانِ مولا تشنهٔ معرفتند .
سخنان سیّد حسن نصرالله که چندی قبل در روزنامه خراسان هم چاپ شد نشون داد که چقدر این کرامات در ادامهٔ راه ایشون در مبارزه با
اشغالگران تاثیر گذار بوده است .
سخنان حجه الاسلام علی بهجت در شبکهٔ 4 سیما به گونه ای بود که هر بیننده ای رو مبهوت میکرد و باعث شد که نگاهِ خیلی از ما شیعیان
به عنایات پروردگار جدّی تر و واقع بینانه تر بشه .
چند وقت پیش هم، در یک مجلسِ روضه از یکی از عارفانِ اهل قوچان دعوت بعمل اومده بود و در حالیکه فقط واعظ داشت از ایشون دعوت
 می کرد که به پشت تریبون تشریف فرما بشن،صدای ناله و استغفارِ مدعوین،فضای مسجد رو کاملاً تحتِ تاثیر قرار داده بود . 
لازم به ذکره که چند شبِ قبل هم به صورتِ مشخص یکی از ائمه به خوابِ این عزیزمون اومده بودن و اگر مخالفتی با مطرح شدنِ این کرامات
بود،حتماً به ایشون تذکّر داده می شد .
از مهمترین دلایلی که چنین مکاشفاتی در بین شیعیان اتّفاق میفته اینه که انوارِ ربوبی در قلبِ های ما تجلّی پیدا کنه و در مشاعرِ باطنی و
ظاهریِ ما تاثیر بذاره و ای کاش بجای مخالفت با مطرح شدنِ چنین کراماتی به دنبال اصلاحِ خودمون باشیم و دست از غیبت برداریم .!
در عجبم که به صورتِ مشخص چند تن از دوستان بجای تشکّر از خداوند بخاطر اعطای چنین ظرفیت هایی، به این امرِ الهی حسادت می ورزند .
ای کاش منتقدین بجای نقدِ این موضوع به کتابخانه ها هم سر می زدند تا بیشتر متوجّه اهمیّت موضوعِ کرامات در بین شیعیان گردند .
در سه سالِ اخیر چاپ های بی شمارِ چنین کتابهایی نشون میده که جامعهٔ ما پذیرشِ این قبیل معارف رو پیدا کرده و جای نگرانی نیست .
امیدوارم منتقدین که تعدادشون به تعدادِ انگشت های دست هم نمی رسه بتونن جواب حضرت صاحب الزمان(عج) رو بدهند .
بهتر بود از ما سوال می شد که چرا در این مدت47روز  از ظرفیت های این عبدِ صالحِ خدا برای حل خیلی از مشکلات استفاده نکردیم ؟!
بهتر بود سوال می شد که چرا این مرد عارف و خداشناس به کشف و کراماتِ خودش دل نبست و آنها را حدی برای خودش ندانست ؟!
پس منتقدین بدانند که اگر این عزیزِ دلمون دنبال شهرت و منفعت بود راههای بسیار زیادی وجود داشت ولی ایشون مطیع امر خدا بود و
هیچگاه شیطان نتوانست وسوسه ای در دلِ ایشون ایجاد کنه و البته بارها ایشون رو با ابزارهایِ وسوسه انگیزِ مادی امتحان کردند .
پس عزیزان :
نمازهای اوّل وقت،نیایش های شبانه،دوری از معصیت،پرهیز از غیبت وتهمت ، اون گم شده هایی هستن که ما باید دنبالشون بگردیم .
" ان شاالله "