بقایای روستای بادامک در گذر زمان

صبح شوگیر به اتّفاق آقای حسینیان برای گَـوِه زدنِ تخمِ خربزه و هندونه جهتِ کشتِ دیمه ، از محدودهٔ خضری خارج شدیم . . .

پس از اتمامِ کار،حدود ساعت 10 صبح برای رفعِ خستگی سری به روستای تاریخیِ بادامک زدیم که در امتدادِ زمان از اون

بجز بقایای خانه های قدیمی چیزی باقی نمونده بود ؛

بادامک ؛ تنها دلش به چنار کهنسالش خوش بود که همچون گذشته با هیبت و عظمت نشون می داد .

قناتِ بادامک توانِ نفس زدن نداشت و نشونی از اون قناتِ سرزنده و با نشاط در چهره اش دیده نمی شد ؛

با وجود اینکه از سرسبزی و شادابی بادامک اثر چندانی نبود،ولی خانه هایی رو دیدیم که از پسِ زلزله و خشکسالی ها

هنوز حرف های زیادی برای گفتن داشتن و میشد قدمت و زیبایی تاریخ رو از در و دیوارهای اونا فهمید ؛

در تصاویر ذیل تنـور قدیمی که تارعنکبوت بسته و لـون(محل نگهداری احشام) و خُمـره ای که بجای سیلو از اون

برای نگهداری گندم وجو استفاده میکردن و از کاهگل درست شده بود در نوع خودش جالبه . . .

خونه ای هم که بنظر می رسید متعلق به یکی از بزرگانِ بادامک بوده و از چندین ایوون و اتاق تشکیل شده بود در تصاویر

قابل رؤیته /.

اتت